Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Ο Οδυσσέας είστε εσείς. Και εγώ. Το ταξίδι που θα κάνουμε όλοι, αργά ή γρήγορα. Θα επιστρέψουμε. Στην αλήθινή πατρίδα μας. Μέχρι τότε είμαστε πλανήτες, όπως οι ήρωες του ομήρου.




Ταξιδεύουμε από ζωή σε ζωή και από εμπειρία σε εμπειρία. Γευόμαστε τους γλυκούς καρπούς των Λωτοφάγων, ξεχνιόμαστε από το τραγούδι των Σειρήνων, συντριβόμαστε ανάμεσα στην Σκύλλα και στην Χάρυβδη, λαχταρώντας πάντα την επιστροφή στην Ουράνια Πατρίδα και στην Πηνελόπη-ψυχή μας. Η Οδύσσεια είναι το τραγούδι της νοστ-αλγίας μας. Το άλγος του Νόστου, η λαχτάρα και ο πόνος μας για τον γυρισμό στην Πηγή μας.

Κάποιοι διακρίνουν ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία ενδεδυμένα με τον μανδύα του Μύθου. Ο Οδυσσέας λένε ταξίδεψε από την Τροία ως την Μεσόγειο, από την Σικελία ως τα παράλια της Αφρικής. Άλλοι πιστεύουν πως πέρασε τις Ηράκλειες Στήλες(σημερινό Γιβραλτάρ) και έφτασεως την Νότιο Αμερική.

Μερικοί τον βλέπουν να ταξιδεύει ακόμα μακρύτερα ως τα αστέρια διακρίνοντας λ.χ.πίσω από τις Σειρήνες, το αστρικό σύστημα του Σείριου και πίσω απ'το καράβι των Φαιάκων που ταξιδεύει με την σκέψη ένα τηλεκατευθυνόμενο διαστημικό σκάφος. Άλλοι είδαν το ταξίδι του Οδυσσέα σαν το ταξίδι της ψυχής που υφίσταται μετανσαρκώσεις.

Σε κάθε περιπέτεια του Οδυσσέα διέκριναν μια διαφορετική ζωή, μια νέα πρόκληση που αντιμετωπίζει η ψυχή, μέχρι που σταδιακά να αφυπνιστεί και να επανέλθει στην Θεική της Πατρίδα.

Υπήρξαν πολλοί που αμφισβήτησαν την ύπαρξη του Οδυσσέα, των άλλων ηρώων ακόμη και του ιδίου του Ομήρου αναφέροντας πως η Οδύσσεια από μόνη της προέρχεται από σύνθεση διαφορετικών,επικών κειμένων.
Πολλοί στοχαστές αναζητούν στην Οδύσσεια ερωτήματα και απαντήσεις, και θα συνεχίσουν και στο μέλλον. Επειδή η αλήθεια είναι μία αλλά στον ορφικό κόσμο επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Γιαυτό και έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης, αφύπνισης και πολλά μυστικά.

Όμως το ένα μέγα μυστικό είναι πως το ταξίδι έχει ήδη τελειώσει. Έχουμε επιστρέψει στον Επουράνιο Οίκο μας, μέσα στην θεία ενότητα και την αγάπη. Αυτή η υπέροχη αλήθεια που μας διαφεύγει μάς κάνει να νιώθουμε τρωτοί, μόνοι και ευάλωτοι.

Πλανήτες και εμείς θα επιστρέψουμε αργά ή γρήγορα όπως ο Οδυσσέας εκεί απ'όπου δεν φύγαμε ποτέ. Θα ξαναβρεθούμε όλοι στο τέλος του ταξιδιού μας, μαζί. Πλήρεις, ενοποιημένοι και μακάριοι, Μέχρι τότε, η ευχή, η νοσταλγία, και η ελπίδα μας, ας είναι αυτή που ανταλάσσουν οι απανταχού ξενιτεμένοι, όταν συναντώνται, αυτή που λένε οι ψυχές μας μεταξύ τους:

"Καλή Πατρίδα"!!!

(Η Μυστική Οδύσσεια,Ιουλία Πιτσούλη)

ΖΗΤΗΜΑ ΦΩΤΟΣ

Η άνοιξη ήρθε πια

και η παγκόσμια μέρα της ποίησης ξημέρωσε μαζί της.

Σας χαρίζω κάτι όμορφο, για να σας δωροδοκήσω για την απουσία μου.
μιας και μιλάμε για ζήτημα φωτός.

Αλληλεγύη
"Είναι εκεί δεν μπορώ ν' αλλάξω

με δυο μεγάλα μάτια πίσω απ' το κύμα
από το μέρος που φυσά ο αγέρας
ακολουθώντας τις φτερούγες των πουλιών
είναι εκεί με δυό μεγάλα μάτια
μήπως άλλαξε κανείς ποτέ του.

Τι γυρεύετε; τα μηνύματα σας

έρχουνται αλλαγμένα ως το καράβι
η αγάπη σας γίνεται μίσος
η γαλήνη σας γίνεται ταραχή
και δεν μπορώ να γυρίσω πίσω
να ιδώ τα πρόσωπα σας στ' ακρογιάλι.

Είναι εκεί τα μεγάλα μάτια
κι όταν μένω καρφωμένος στη γραμμή μου

κι όταν πέφτουν στον ορίζοντα τ' αστέρια
είναι εκεί δεμένα στον αιθέρα
σα μια τύχη πιο δική μου απ' τη δική μου.

Τα λόγια σας συνήθεια της ακοής
βουίζουν μέσα στα ξάρτια και περνάνε
μήπως πιστεύω στην ύπαρξη σας
μοιραίοι σύντροφοι, ανυπόστατοι ίσκιοι.
Έχασε το χρώμα του πια αυτός ο κόσμος
καθώς τα φύκια στ' ακρογιάλι του άλλου χρόνου
γκρίζα ξερά στο έλεος του ανέμου.

Ένα μεγάλο πέλαγο δυό μάτια
ευκίνητα και ακίνητα σαν τον αγέρα

και τα πανιά μου όσο κρατήσουν, κι ο θεός μου".

Θανάσης Χατζόπουλος
Γιώργος Σεφέρης - ζήτημα φωτός (ίκαρος)

ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ...

Είναι δεδομένο ότι η τηλεόραση είναι ένα μέσο άμεσης ψυχαγωγίας και ενημέρωσης.
Αν και τον τελευταίο καιρό έχει χάσει την αίγλη της όσον αφορά τα σκάνδαλά της πολιτικής σκηνής, έχει φέρει αγαπημένες στιγμές στην μνήμη μας από διεθνή παραγωγές αλλά και εγχώριες.Με βάση τα παραπάνω, ξεκινάω με την σειρά μου και για πρώτη φορά,ένα blogoπαίχνιδο το οποίο έχει ως εξής.

Ξεχωρίστε τις αγαπημένες σας τηλεοπτικές σειρές, σαπουνόπερες που κατά την γνώμη σας έχουν αφήσει εποχή στην τηλεόραση, και αναρτήστε της,από το χτες στο σήμερα

Ξεκινάμε την αντίστροφη τηλεοπτική μέτρηση .

ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΙΑ
Δεν ξέρω για εσάς αλλά στην έναρξή της το 1987-1988, δεν έχανα επεισόδιο. Ο Ρίτζ μου είχε κλέψει την καρδιά. Μέχρι και γράμματα του έστελνα.



ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ
Τα λόγια είναι περιττά...



FRIENDS
Τί άλλο καλυτερο από 6 μοναδικούς, ξεχωριστούς ανθρώπους που ήρθαν με κέφι, χιούμορ και αναπανάληπτες ατάκες να σου αλλάξουν την ζωή?



ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΜΠΕΒΕΡΛΥ ΧΙΛΛΣ 90210
Ένα ήταν το δίλημμα της εποχής, σε κάθε καφετέρια, σε κάθε προαύλιο του σχολείου.
Dylan & Brenda
or
Dylan &Kelly.
Σαφώς το Δεύτερο.



SEX AND THE CITY

Αναπάντητα ερωτηματικά, για τις σχέσεις, τo sex, συνδυασμένα με υπέροχες ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστριών, με ποικιλία απόψεων, ανδρών, και μοναδικών fashion trends,και γεύση cosmopolitan.

Carrie Bradshaw & Mr.Big are the "one and only".

Τώρα και σε ταινία, το τέλος

Προσεχώς στην μεγάλη οθόνη στις 30/5/08.



GREY'S ANATOMY

Αν αγαπήσατε το ER αυτό θα το λατρέψετε.



TO 1Ο

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μ.Καραγάτση.



ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ



Με την σειρά μου ρίχνω το μπαλάκι στην φίλη μου Negma, Στο Χνούδι,στην Mauve αλλά και σε όποιον άλλον θέλει να το μοιραστεί. Ελπίζω να σας άρεσαν οι επιλογές μου.

Αφιερωμένο στον φίλο μου τον Γιώργο.....

Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ....

Καμμιά φορά η πηγή της ζωής απέχει ελάχιστα

από το να την κατακτήσεις

να την δείς

να την γνωρίσεις

να την αγγίξεις

να την λησμονήσεις


Ίσως χρειαστεί περισσότερο από μία ζωή
να την κερδίσεις.


Αξίζει όμως τον κόπο, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα.





Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ποίησης,
ενός παζλ που αναζητάς τα κομμάτια του.

Ένας ύμνος αγάπης στην ζωή.
Η παρουσία του πνεύματος που ταξιδεύει στους αιώνες αναλλοίωτο.
και ξεδιπλώνεται ενώπιόν σας....




Αξίζει να το ζήσετε!!!

SONGS TO LOVE, SONGS TO HATE

Κατόπιν πρόσκλησης του αγαπημένου μου φίλου Dazed & Confused, εδώ και πολύ καιρό σας παρουσιάζω τα αγαπημένα μου τραγούδια και μη, ύστερα από τα δαιμόνια που μου έσπειρε η φίλη μου η Negma,



Πρώτο στην λίστα των αγαπημένων μου κομματιών είναι το Foolish games της Jewel:





"Foolish Games"
You took your coat off and stood in the rain,
You're always crazy like that.
And I watched from my window,
Always felt I was outside looking in on you.
You're always the mysterious one with
Dark eyes and careless hair,
You were fashionably sensitive
But too cool to care.
You stood in my doorway, with nothing to say
Besides some comment on the weather.

Well in case you failed to notice,
In case you failed to see,
This is my heart bleeding before you,
This is me down on my knees, and...


These foolish games are tearing me apart,
And your thoughtless words are breaking my heart.
You're breaking my heart.
You're always brilliant in the morning,
Smoking your cigarettes and talking over coffee.
Your philosophies on art, Baroque moved you.
You loved Mozart and you'd speak of your loved ones
As I clumsily strummed my guitar.

You'd teach me of honest things
Things that were daring, things that were clean
Things that knew what an honest dollar did mean
So I hid my soiled hands behind my back
Somewhere along the line I must've gone off track with you


Well, excuse me, guess I've mistaken you for somebody else,
Somebody who gave a damn,
Somebody more like myself.


You took your coat off,
Stood in the rain,
You're always crazy like that.

Το αφιερώνω στο Χρυσοψαράκι μου που μου το έμαθε.






Όσον αφορά το επόμενο τραγούδι δεν έχω αφήσει Discotheque που να μην το έχω χορέψει.
Σας παρουσιάζω κάτι που ξέρω ότι ήδη λατρεύετε.


Salt'n Papa- Push it









ΤΑ ΗΣΥΧΑ ΒΡΑΔΙΑ-Αρλέτα

Ακόμα κι αν φύγεις
για το γύρο του κόσμου
θα ‘σαι πάντα δικός μου
θα 'μαστε πάντα μαζί
Και δε θα μου λείπεις
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου
που θα σ' ακολουθεί

Τα ήσυχα βράδια
η Αθήνα θ' ανάβει
σα μεγάλο καράβι
που θα 'σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί

θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο
που 'θα 'σαι μέσα κι εσύ
Και δε θα σου λείπω
γιατί θα 'ναι ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί.


Μουσική: Λ. Παπαδόπουλος Στίχοι: Μ. Κριεζή





τα ήσυχα βράδια τα λατρεύω.
Κάθε φορά που το θυμόμουν και το τραγουδούσα στο μάθημα φωνητικής,
με έπιαναν τα κλάμματα και ποτέ δεν το τελείωνα. Ήταν εκείνη η εποχή που είχα πάντα λόγο να το αφιερώνω, σε ανθρώπους που αγαπούσαν να φεύγουν μακριά μου.
Και συνεχίζουν ακόμη....

Μόνο που τώρα δεν με νοιάζει πια. Αλήθεια ή ψέμματα άραγε;
Ούτως ή άλλως ματώνω....




Αυτό το τραγούδι της Πέγκυς Ζήνα, μισώ να το λατρεύω
και λατρεύω να το μισώ.
Πόσο μάλλον αν παρακολουθήσατε το παρα5, και το ακούγατε με την αστεία προφορά της Αμαλλίας(Ζέτας Μακρυπούλια).

Υπάρχει όμως και ένα τραγούδι που με νευριάζει τόσο μα τόσο πολύ που κάθε φορά που το ακούω μου έρχεται να σπάσω το ραδιόφωνο.
Δεν είναι άλλο από το ακόλουθο:



And So The Story Goes

Maria Montell

Ελπίζω κάπως να με καταλαβαίνετε....



Ελπίζω να σας άρεσαν οι επιλογές μου....

Η πρόκληση και η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλους.



Τολμήστε το...