31 Ιαν 2012

ΕΣΩΤΕΡΗ ΓΑΛΗΝΗ







































Ίσως και να μην έχει τόσο ενδιαφέρον η αίσθηση της γαλήνης όταν είναι εσώτερη, όταν πηγάζει σπάνια απ'την Πηγή όταν αντανακλάται στην τρικυμία της οργής στα βλέμματα των άλλων.

Αλλά ποια αίσθηση έχει σημασία;
Πως είναι να μην πονάς; Να μην αναρωτιέσαι; Να μην υποφέρεις; Να μην εκκολάπτεις εμμονές και ανησυχίες; Να μην κρύβεσαι; 

Να είσαι ασφαλής μέσα στην επιλογή σου....


Έχει κάποιο αντάλλαγμα ο πόνος από την κρυφή χαρά που εποάζει εντός περίσσιο να σου δώσει;
Έχει κάποιο νόημα ή κραυγή έναντι στο ψίθυρο;
Έχουν κάποια αξία τα ασήμαντα τα λόγια έναντι στην σιωπή;
Ολόκληρώνεται η ψυχή στον εσώτερο ή στον εξώτερο προορισμό της;



13 Ιαν 2012

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ...




































Φόρτωσα στο σώμα μου, να μεταφέρει αποσκευές γεμάτες τραύματα, πληγές, εφόδια, δύναμη, παλιά κομμάτια του εγώ μου, ρούχα ενεργειών που κάποτε μου φόρεσαν και το κορμί μου τα δοκίμασε άβουλο, λιγοστό απο πηλό, προβάροντας τα μπροστά από διπλούς καθρέφτες, σύγκρισης, απόκλισης και απομάκρυνσης. Είναι όλα εκεί μέσα.Φορτώθηκαν στο όχημά του ανώτερου Εγώ.
Η ψυχή μου, μου ετοίμασε βαλίτσα.Είναι όλα εκεί μέσα. Δυνάμεις δανεικές σε ανθρώπους που κάποτε από την παρουσία μου εξαρτούνταν, ήταν το φως και η ανάγκη τους.Σαν Αγάπη διστάζω να το δω!Δικαιούμαι όμως,πίσω να τις ζητήσω.Τους λώρους από πάνω τους να αποτραβήξω και να τους φέρω πίσω στο πεδίο μου.
Σε εμένα.Όποια και αν είμαι!

Τώρα  γνωρίζω!

Το Εκπέμπω και ξέρω να το αναγνωρίσω.Καθρεφτίζω την γύμνια της ποιότητας μου.Του εξαγνισμού του όποιου λάθους μου. Την καθαρότητα της αυτοσυγχώρεσης μου, για όσα προκάλεσα από το περίσσιο φως, στο σκοτάδι μου, και από την βροχή των δακρύων μου, στον ήλιο της ύπαρξης μου.
Ήρθα η ώρα να αναχωρήσω.
Δεν απορώ για τον προορισμό. Δεύτερη φορά εκεί θα προσανατολιστώ. Ακολουθώ με τα μάτια μου, το βλέμμα της ψυχής μου.
Πως με κοιτάζει, με ποια αισθήματα χωρίς της κριτικής το ίχνος.
Από Που;
Τότε καθοδικά δεν  έβλεπα την αλήθεια
Τώρα ανωδικά τα πάντα θα αντικρίσω.Θα τα αξιολογήσω!!!

Προς την καλύτερη μου Προβολή,
και όπου το βλέμμα Της με πάει.....

Καλό ταξίδι Σώμα μου, καταπονημένο, αφόρητο από πόνο.Ελαφρύ από σκεπτομορφές, αβάσταχτο από επιθυμίες και φοβίες.

Πίσω μου θα σας αφήσω!


Ωδεύω προς τις Επιλογές μου!!!!




9 Ιαν 2012

PRIMERA VEZ






ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ...







































Το πάθος δεν σβήνει ποτέ. 

 Π Ο Τ Ε !!!
 
Διαιρείται σε λάθη,στιγμές αμηχανίας ανάμεσα σε λέξεις όταν η γλώσσα δύο κορμιών την ένωση έχει εκφράσει.
Πολλαπλασιάζεται σε ηδονή, χάδια, αγγίγματα και υποσχέσεις.

Δεν χάνεται και ας μην ομολογείται.
Υψώνεται και κορυφώνεται.

Καλύτερα τρεις φράσεις από το σώμα σου παρά σημαντικές από τα δύο σου χείλη.