Φόρτωσα στο σώμα μου, να μεταφέρει αποσκευές γεμάτες τραύματα, πληγές, εφόδια, δύναμη, παλιά κομμάτια του εγώ μου, ρούχα ενεργειών που κάποτε μου φόρεσαν και το κορμί μου τα δοκίμασε άβουλο, λιγοστό απο πηλό, προβάροντας τα μπροστά από διπλούς καθρέφτες, σύγκρισης, απόκλισης και απομάκρυνσης. Είναι όλα εκεί μέσα.Φορτώθηκαν στο όχημά του ανώτερου Εγώ.
Η ψυχή μου, μου ετοίμασε βαλίτσα.Είναι όλα εκεί μέσα. Δυνάμεις δανεικές σε ανθρώπους που κάποτε από την παρουσία μου εξαρτούνταν, ήταν το φως και η ανάγκη τους.Σαν Αγάπη διστάζω να το δω!Δικαιούμαι όμως,πίσω να τις ζητήσω.Τους λώρους από πάνω τους να αποτραβήξω και να τους φέρω πίσω στο πεδίο μου.
Σε εμένα.Όποια και αν είμαι!
Τώρα γνωρίζω!
Το Εκπέμπω και ξέρω να το αναγνωρίσω.Καθρεφτίζω την γύμνια της ποιότητας μου.Του εξαγνισμού του όποιου λάθους μου. Την καθαρότητα της αυτοσυγχώρεσης μου, για όσα προκάλεσα από το περίσσιο φως, στο σκοτάδι μου, και από την βροχή των δακρύων μου, στον ήλιο της ύπαρξης μου.
Ήρθα η ώρα να αναχωρήσω.
Δεν απορώ για τον προορισμό. Δεύτερη φορά εκεί θα προσανατολιστώ. Ακολουθώ με τα μάτια μου, το βλέμμα της ψυχής μου.
Πως με κοιτάζει, με ποια αισθήματα χωρίς της κριτικής το ίχνος.
Από Που;
Τότε καθοδικά δεν έβλεπα την αλήθεια
Τώρα ανωδικά τα πάντα θα αντικρίσω.Θα τα αξιολογήσω!!!
Προς την καλύτερη μου Προβολή,
και όπου το βλέμμα Της με πάει.....
Καλό ταξίδι Σώμα μου, καταπονημένο, αφόρητο από πόνο.Ελαφρύ από σκεπτομορφές, αβάσταχτο από επιθυμίες και φοβίες.
Πίσω μου θα σας αφήσω!
Ωδεύω προς τις Επιλογές μου!!!!
