Η ΜETENΣΑΡΚΩΣΗ

Αν θέλεις να ελέγξεις πραγματικά το πεπρωμένο σου, πρέπει να καταλάβεις την μετεμψύχωση και πώς λειτουργεί. Στο χέρι σου είναι!
Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Οι πιο πολλοί απο μας θα θέλαμε να ζούμε για πάντα, γεμάτοι δύναμη, χωρίς ρυτίδες, γκρίζα μαλλιά
ή αρθριτικά. Και είναι φυσικό, γιατί η πρώτη και η πιο βασική αρχή της ζωής είναι να απολαμβάνεις. Α! Αν μπορούσαμε να απολαμβάνουμε για πάντα τη ζωή!
Η επιθυμία του ανθρώπου για αιωνιότητα είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μας, που μας είναι ουσιαστικά αδύνατο να αντιμετωπίσουμε ήρεμα το ενδεχόμενο του θανάτου μας. Ο τιμημένος με το βραβείο Πούλιτζερ,
William Saroyan ( Oυίλλιαμ Σαρογιάν) συγγραφέας του « Η Ανθρώπινη Κωμωδία » ( The Human Comedy ) εξέφρασε αυτή τη γενική αντίληψη, λίγες μέρες πριν πεθάνει λέγοντας: « Ο καθένας θα πεθάνει βέβαια, αλλά πάντα πίστευα ότι για μένα θα γινόταν εξαίρεση!»
Οι πιο πολλοί από μας ποτέ σχεδόν, ή σπάνια, σκέφτονται το θάνατο και το τι επακολουθεί. Μερικοί λένε πως ο θάνατος είναι το τέλος του κάθε τι.

Μερικοί πιστεύουν στον παράδεισο και την κόλαση. Αλλοι όμως υποστηρίζουν πως αυτή η ζωή είναι μια από τις πολλές που έχουμε ζήσει και θα ζήσουμε στο μέλλον. Και πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού της γής, - πέραν του 1.5 δισεκ. ανθρώπων - δέχονται την μετεμψύχωση σαν ένα αναμφισβήτητο στοιχείο της ζωής.
Η μετεμψύχωση δεν είναι μια δογματική πίστη ή μια ψυχολογική επινόηση για να μας απαλλάξει από το « ζοφερό τέλος » του θανάτου, αλλά ένας ακριβής και επιστημονικός τρόπος με τον οποίο εξηγούνται οι παρελθούσες και μέλλουσες ζωές μας.

Ο όρος Μετενσάρκωση από την ετυμολογία του σημαίνει επανειλημμένη είσοδος της ψυχής που είναι αιώνια, σε ένα σαρκικό ή φυσικό περικάλυμμα το οποίο είναι προσωρινό. Έτσι μπορούμε να έχουμε περισσότερες από μια διαδοχικές υπάρξεις.

Η διδασκαλία της Μετενσάρκωσης διατυπώθηκε άριστα από τον Κρίσνα καθώς μιλάει στον Αρζούνα για το θέμα αυτό, στο βιβλίο "Μπαγκαβάτ Γκιτά" .

Είπαν οι σοφοί, φθαρτά είναι τα σώματα και μόνο
Η ψυχή τους είναι άφθαρτη και αμέτρητη
Που ανθρώπου νους δεν νοιώθει
Γιατί αυτή είναι απεριόριστη.
Και εκείνος που νομίζει πως σκοτώνει η ψυχή
και ο άλλος που πιστεύει πως σκοτώνεται αυτή
και οι δύο τίποτε δεν ξέρουν
γιατί η άφθαρτη ψυχή ούτε φθείρεται ούτε φθείρει
Δεν γεννιέται δεν πεθαίνει ούτε και ξαναγεννιέται
Μια που δεν γεννήθηκε ποτέ.
Είναι αγέννητη και αρχαία και παντοτινή και αιώνια
Κι ούτε ποτέ λιγοστεύει, ούτε και μπορεί να αλλάξει,
Ούτε αν σκοτωθεί το σώμα, χάνεται κι αυτή μαζί τυ.
Την ψυχή όποιος πιστεύει πως είναι άφθαρτη και αιώνια,
Πως ποτέ δεν γεννηθεί, ούτε και άλλαξε ποτέ,
Πως μπορεί πια να νομίζει πως αυτός θα τη σκοτώσει
Η πως θα σταθεί αιτία του χαμού μιανής ψυχής.
Όπως κάθε άνθρωπος αφήνει
τα φορέματα του τα παλιά
για να πάρει άλλα καινούργια
Έτσι και η ψυχή πετάει τα παλιά τα σώματα της
Και άλλα ντύνεται καινούργια,
Την ψυχή σπαθί δεν κόβει, ούτε φωτιά την καίει.
Νερό δεν την μαλακώνει, ούτε την ξεραίνει αγέρας,
Για αυτό τη λένε άκοπτη, άκαφτη και αμαλάκωτη,
Αμάραντη και αχάλαστη, και ολούθε πως περνάει
Άναρχη και αμετάβλητη,
Αόρατη, ανείπωτη, απάτητη
Τέτοια σαν ξέρεις την ψυχή δεν πρέπει να λυπάσαι"


Η Μετενσάρκωση είναι μια διδασκαλία που εμφανίζεται στη φιλοσοφική σκέψη πολλών θρησκειών, όπως στον Μανιχαϊσμό, στον Γνωστικισμό, Βουδισμό, Ταοϊσμό και γενικότερα στην Κίνα, στην Ινδία στην Αίγυπτο και στην Ιαπωνία. Επίσης σε μερικές παλιές θρησκείες της Λεκάνης της Μεσογείου όπως στον Ορφισμό κλπ Αν μελετήσουμε βαθιά στο χρόνο θα δούμε ότι η θεωρία της Μετενσάρκωσης αγκαλιάζει για μερικές χιλιάδες χρόνια την ανθρώπινη φυλή, κάνοντας μια κοιλιά για λίγα χρόνια, στα πλαίσια κυρίως της Ευρώπης όπου η θεωρία της μετενσάρκωσης αποκοιμήθηκε. Τα σημάδια των καιρών δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο κλείσιμο αυτής της κοιλιάς.
Στους αρχαίους Έλληνες ο Ορφισμός υποστήριζε ότι μια προϋπάρχουσα ψυχή επιβιώνει του σωματικού θανάτου και μετενσαρκώνεται αργότερα στο σώμα κάποιου ανθρώπου. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες ενσαρκώσεις έως ότου η ψυχή δεν θα χρειαστεί πλέον να ξαναενσαρκωθεί καθώς θα ενωθεί με την παλαιότερη καθαρή της κατάσταση.
Ο Πλάτων που έζησε τον 4ο -5ο αιώνα πίστευε στην αθανασία της ψυχής επίσης θεωρώντας ότι αυτή μετέχει σε επαναλαμβανόμενες ενσαρκώσεις.
Στην αρχαία Αίγυπτο επίσης η προσωρινότητα του σώματος και ταυτόχρονα η αθανασία της ψυχής ήταν κάτι δεδομένο. Στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών αναφέρεται αναλυτικά το ταξίδι της ψυχής.
Η Ιστορία μας διδάσκει ότι πάντα οι μεγάλες θρησκείες της Ανατολής θεωρούσαν τη διδασκαλία της Μετενσάρκωσης σαν βασικό δόγμα. Στις Ινδίες όπως και στην Αίγυπτο για παράδειγμα η μετενσάρκωση ήταν η ρίζα της ηθικής.

Ορολογία

Ψυχή: Απειροελάχιστον μέρος ενεργείας, αναπόσπαστο τμήμα του Θεού.
Η ψυχή είναι αυτό καθ’ εαυτό το όν. Είναι διαφορετική από το σώμα, μέσα στην καρδιά του οποίου κατοικεί, και αποτελεί την πηγή της συνείδησης.
Οπως ο Θεός, το Υπέρτατο Ον, έτσι και η ψυχή έχει τη δική της ατομική προσωπικότητα και η μορφή της είναι γεμάτη αιωνιότητα, γνώση και ευτυχία. Παραμένει όμως πάντα ξεχωριστή από το Θεό και δεν γίνεται ποτέ ένα με Αυτόν.

Κάρμα: Είναι ο νόμος της φύσης σύμφωνα με τον οποίο κάθε πράξη που γίνεται στον υλικό κόσμο, είτε σύμφωνα με τις οδηγίες των Γραφών είτε αντίθετα από αυτές, εκτός από τις πράξεις που γίνονται αποκλειστικά για την ικανοποίηση του Θεού, προκαλεί υποχρεωτικά μιαν ανάλογη συνέπεια, ανταμοιβή ή τιμωρία, πάντα μέσα στα πλαίσια του υλικού κόσμου.

Dharma: Σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, σε κάθε της ενσάρκωση είναι προδιαγραμμένη και μελετημένη να αφοσιωθεί σε μια υπηρεσία όπου θα της έχει δοθεί ανάλογο χάρισμα.


Χαρέ Κρίσνα