Σας έχει συμβεί ποτέ να ονειρεύεστε μια κατάσταση, ένα μέρος, έναν άνθρωπο και όταν ξυπνάτε συνειδητοποιείτε ή έχετε την αίσθηση ότι ήταν πέρα για πέρα αληθινά σαν τα έχετε ξαναζήσει ή να πρόκειται να τα ζήσετε στο μέλλον?
Αυτό συνέβη 2 χρόνια πριν
Μπαίνω σ’ ένα μέρος σαν μαγαζί έμοιαζε με ράφια αναρτημένα όπου πάνω τους ήταν τοποθετημένα αμέτρητα παιχνίδια, ζαχαρωτά-γλυκά, κάρτες με ζωηρά σχέδια, χνουδωτά ζώα, καρτ ποστάλ, γράμματα με ωραίες και πρωτότυπες ευχές, καδράκια με παραμυθένια τοπία.
Εν ολίγης, έναν χώρο μαγικό…
Ξάφνου εμφανίζεται ένας κύριος μεγάλος σε ηλικία, το μαρτυρούσαν τα άσπρα μακριά του γένια και μαλλιά.Πολύ πρόθυμος να με βοηθήσει, να με εξυπηρετήσει και όχι μόνο. Μου χάρισε ότι λαχταρούσε η καρδιά μου!!!
Και όμως το όνειρο πραγματοποιήθηκε.
Με αφορμή, ένα ταξίδι στο Ροβανιέμι της Φινλανδίας, γνωστή και ως η χώρα του αγαπημένου μας, Άγιου Βασίλη. Η μαγεία και η ομορφιά της, διάχυτη παντού, σε όλα τα βλέμματα.
Σε σχέση με το όνειρο, η πραγματικότητα ήταν πιο χαρισματική.
Και τί δεν έζησα…
Και τί δεν είδa
Ένα τοπίο απέραντο πάντα σε λευκό φόντο.
Χαμηλές θερμοκρασίες αλλά ζεστοί και φιλόξενοι κάτοικοι.
Ατελείωτες βόλτες στο χιόνι με έλκηθρα που τα έσερναν πότε χάσκευ που λαχταρούσαν να τρέξουν για να μας ευχαριστήσουν, πότε τάρανδοι, ανήσυχοι και κουρασμένοι
Πέρασμα του Αρκτικού κύκλου.
Γνωριμία με σημαντικούς ανθρώπους που το αναφερόμενο ταξίδι τόσο για εκείνους όσο και για εμάς ήταν ένα όνειρο ζωής!!!
Πιστεύοντας ότι η διάθεση της παρέας του έδωσε μια πιο ευχάριστη πνοή στην όλη περιήγηση και ξενάγηση στο παραμύθι.
Πορεία στην θάλασσα, στον Βοσνιακό κόλπο με παγοθραυστικό πλοηγό όπου στο τέλος της διαδρομής όλοι οι τολμηροί επιβάτες βουτήξαμε με ειδικές στολές στο κενό που οι πάγοι δεν αγκάλιαζαν, αφήνοντας μια αίσθηση τόλμης αλλά και χαράς.
Περιήγηση στο μουσείο Arcticum και στον ζωολογικό κήπο όπου εισχωρήσαμε στην ζωή και στις συνθήκες επιβίωσης των Λαπώνων καθώς και στους μύθους του Αισώπου αφού όλα τα ζώα που αντικρίσαμε και παρατηρούσαμε, ήταν ομολογουμένως βασικοί ήρωες αυτών των μύθων που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά.
Μιλώντας για παιδικότητα το καλύτερο και το πιο θαυμαστό σημείο το αφήνω για το τέλος.
Υπάρχει άραγε κάτι καλύτερο στην ανάμνηση ενός παιδιού από το να συναντήσει τον αγαπημένο του Άγιο Βασίλη- αυτόν τον άγιο άνθρωπο που σύμφωνα με την διήγηση της γιαγιάς, αφήνει την χώρα του, τους βοηθούς του και την ξενοιασιά του για να προσφέρει σε όλα τα παιδιά του κόσμου, αυτά που λαχταρά η καρδιά τους, αγαπημένα δώρα και χάριν σε αυτό, θυσιάζουν τις σκανταλιάρικες διαθέσεις τους- και να βρίσκεται στην αγκαλιά του.
Και όμως υπάρχει
Επίσκεψη στο γραφείο του, στο ταχυδρομείο του, έχεις την δυνατότητα να γράψεις εσύ τις κάρτες που θέλεις να στείλει ο Αγ.Βασίλης στα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Το σπίτι στο οποίο μένει φημολογείται κατά τους Φιλανδούς δεν είναι η περιοχή του Ροβανιέμι αλλά μια άλλη ορεινή περιοχή που ονομάζεται «το μεγάλο αυτί»αφού ακούει και αφουγκράζεται τις επιθυμίες όλων των ανθρώπων και τους φέρνει τα ανάλογα δώρα.
Στιγμές μοναδικές και αποθανατισμένες μέσα από τον φακό μιας κάμερας ή την ψηφιακή μνήμη μιας φωτογραφικής μηχανής για να τα έχεις πάντα και να θυμάσαι ότι…
Τα όνειρα μας, μπορούν να πραγματοποιηθούν ανεξαρτήτως ηλικίας, νοοτροπίας ή δεοντολογίας.
Σε κρίσιμες στιγμές σοβαροφάνειας, διχασμού, αυστηρότητας και κριτικής στον εαυτό μας…
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (στην ανάμνηση της αθωότητας, και της ανεμελιάς) !!!!!!
Υπάρχουν πάντα παραμύθια στην μαγεία και…
Υπάρχει πάντα μαγεία στα παραμύθια.
Επειδή μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις σας αφήνω
με μια προτροπή…
Να ταξιδέψετε και να επισκεφτείτε και εσείς αυτό
το μαγικό μέρος
Με μια ελπίδα…
Ας μείνουμε πάντα παιδιά.
Με μία ευχή...
Να είναι ευτυχισμένο το 2008, από κάθε άποψη.
Χρόνια Πολλά
