Στους καιρούς μας, η μοναξιά θεωρείται απειλή, ήττα. Περίπου μια ασθένεια που εξασθενεί και τρελλαίνει αυτόν που χτύπησε. Στο όνομα τούτου του τρόμου, αποφασίζονται και οι βαρύτεροι συμβιβασμοί.
Συμβιβασμοί στην συντροφιά, στη δουλειά, στους φίλους, στις ιδεολογίες, στο γάμο.
Περιέχει δηλαδή τούτη η κατάσταση της ύπαρξης, η μοναξιά, η χαρισμένη ως χώμα γόνιμο και ως κελί αυτογνωσίας, ακόμα και θεογνωσίας παραπέρα, έναν πειρασμό επικίνδυνο, που μπορεί να αναποδογυρίσει την ευλογία της.
Διότι όπως κάθε ευλογία,όπως κάθε τάλαντο, κάθε εύνοια, είναι και αυτή ταυτόχρονα μια δοκιμασία. Άλλωστε, ποτέ, ακόμα και το πιο μεγάλο θαύμα, δεν θα παρακάμψει την ελεύθερη βούλησή σου, αν θες να το αρνηθείς.
Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να κοιμούνται με τον εχθρό τους, να μοιράζονται την κάθε μέρα τους με κάποιον που περιφρονούν, που τους μειώνει, τους αποδιοργανώνει τον χαρακτήρα, παρά να ζήσουν έστω για ένα διάστημα, μόνοι.
Λένε ότι ο "φόβος μοναξιάς είναι φόβος εαυτού". Ίσως και γι'αυτό είναι τόσο ισχυρός, ολοκληρωτικός φόβος. Όταν ο ίδιος ο εαυτός μας, μάς είναι άγνωστος, απωθημένος, παραποιημένος και ξένος, τον αποφεύγουμε.
Στα αρχαία χρόνια, για τους Έλληνες, "ξένος και εχθρός", ήταν συνώνυμα.
"Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζείς μαζί τους,
όπως υπάρχουν άνθρωποι που ενώ είσαι μαζί τους, είναι αδύνατον να ζείς μέσα τους".
Γκαίτε
Άραγε, ποιο είναι καλύτερο εκ των δύο;
Μάρω Βαμβουνάκη
(Απόσπασμα από το βιβλίο,Ο Παλιάτσος και η Άνιμα)
41 σχόλια:
ΧΑΙΡΕΤΩ ΞΑΝΑ,
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΘΕΜΑ ΕΘΙΞΕΣ.
ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΥΝΤΟΜΑ.
Μ΄ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΦΙΛΙΑ.
Πραγματικά ζητάς τα δύσκολα εδώ.. Γιατί εκτός από το να ξεχωρίσεις πότε συμβιβάζεσαι για να αποφύγεις τη μοναξιά, είναι επίσης δύσκολο να ξεχωρίσεις πότε η μοναξιά είναι πραγματικά επιλογή σου και πότε είναι φόβος.. του Άλλου..
Κρατάω τα λόγια του Γκαίτε όμως.. και πιστεύω καλύτερο είναι το πρώτο... :)
@Η Chryssa
Χρυσοψαράκι μου, με τρέλανες σήμερα. Δεν πρόλαβα να ανεβάσω την ανάρτηση και είχες ήδη αφήσει σχόλιο.
Αυτό το θέμα της μοναξιάς,όλους μας καίει, πίστεψέ με.
Γιατί,τί είναι ο έρωτας αν δεν σε φέρνει αντιμέτωπο με την μοναξιά και όλες τις παραμέτρους αυτής?
Είναι όμως μια καλή φάση, για να εκτιμάμε και να απολαμβάνουμε την μοναχικότητά μας.
καλό βράδυ μωρό μου.
@cornflake girl
Καταρχήν, να σε καλωσορίσω στην αγγελική μου στέγη.
Μέσα από την μοναξιά καλούμαστε να ζούμε, να σκεφτόμαστε και να πράττουμε αναλόγως.
Κα αν το καλοσκεφτείς, μέσα σε αυτήν ζούμε και βιώνουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας.
Δες το σαν μια ανάπαυλα από διαδοχικές καταστάσεις στις οποίες εισερχόμαστε σιγά σιγά, με αφετηρία, τις μεγάλες αποφάσεις που παίρνουμε.
Είμαστε μόνοι μας στην ζωή.
Απλά υπάρχουν περαστικοί, που οφείλουμε να "πιαστούμε πάνω τους" για να λάβουμε σχετικές εμπειρίες.
όσον αφορά το κείμενο της ανάρτησης δεν είναι προιόν δικών μου σκέψεων, ίσως οι επιλογές να ταρακούνησαν για λίγο τον εσωτερικό σου κόσμο.
Είναι μόνο η αρχή, αν συνεχίσεις να κάνεις βόλτα, στα λημέρια μου.
Έχεις δίκιο,για την άποψη του Γκαίτε.Συγκλονίστηκα όταν την διάβασα και εγώ με την σειρά μου.
Καλό βράδυ.
Angel kiss
Καλησπέρα αρχικά !
Οι πιο δυνατοί άνθρωποι είναι αυτοί που δε φοβούνται τη μοναξιά, αλλά δε νομίζω ότι γνωρίζω κάποιον τέτοιο.
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι κοινωνικό ον και δε μπορεί να μείνει για καιρό μόνος του χωρίς να αρχίσει να σκέφτεσαι περίεργα.
Σωστά όμως γράφεις ότι το παρακάνει ο άνθρωπος καθώς συμβιβάζεται τόσο πολύ απλά και μόνο από το φόβο της μοναξιάς. Άτιμο πράγμα η μοναξιά.. μπορεί να σε τρελάνει..
Για άλλη μια φορά ο Γκαίτε τα είπε μια χαρά πάντως.
:*
Καλημέρα αξημέρωτη, καλή μου aurangel. Όντως, δύσκολο προβληματισμό μας εξέθεσες αφού είναι τόσο εύκολο να ξεπεράσεις τα όρια του επιλέγω να είμαι μόνος από το υποχρεώνομαι στη μοναξιά που μου επιβάλλουν.
Προσωπικά, δεν έχω πρόβλημα με την μοναξιά μου.Κάποιες φορές την αναζητώ.Θα μου πεις ότι μιλάω εκ του ασφαλούς, αφού όλη μέρα περιτριγυρίζομαι απο ανθρώπους αγαπημένους.Ναι, αλλά πιστεύω, ότι τον εαυτό σου μπορείς να τον ανακαλύψεις, μόνο αν στραφείς βαθυά μέσα σου και αυτό δεν επιτυγχάνεται, παρουσία άλλων.
Τώρα, αναφορικά στους φίλους μας, η φράση του Γκαίτε μου θυμίζει μια θεωρία που έχω σαν αρχή μου.
Μπορεί, να βρίσκεσαι με κάποιον στο ίδιο δωμάτιο και η απόσταση ανάμεσα σας να μετριέται σε αστρικά έτη, σε αντίθεση με κάποιον που βρίσκεται χιλιόμετρα μακρυά και νιώθεις την ανάσα του δίπλα σου. Μου έχουν συμβεί και οι δυο περιπτώσεις γι'αυτό η λέξη φίλος για εμένα, δεν έχει να κάνει με την συνεχή επαφή, αλλά με συναισθήματα και ψυχική επικοινωνία ή αλλιώς χημεία.
Δεν ξέρω τελικά αν ευτυχισμένος είναι αυτός που αναζητά την μοναξιά ή αυτός που τη φοβάται.Νομίζω ότι και στις δυο περιπτώσεις, λείπει η αποδοχή και αναγνώριση του ποιός πραγματικά είναι.Η αυτοεκτίμηση και η ισσοροπημένη συνύπαρξη του θέλω και μπορώ.
Ας την αγνοήσουμε λοιπόν, για να αποδυναμώσουμε όποια δύναμη μας ασκεί.
Άλλωστε, με τόσους φίλους εδώ γύρω,
δεν έχει μείνει κενή θέση για να'ρθεί.
Φιλί γλυκό
Καλημέρα!!!!!
Νομίζω πως όπως και στα περισσότερα θέματα, η χρυσή τομή βρίσκεται κάπου στη μέση.
Δεν θεωρώ αυτοσκοπό τη μοναξιά, κάτι προς επιδίωξη. Αλλά ούτε και το αντίθετο. Οπωσδήποτε με κάποιον.
Θεωρώ πως πρέπει πρώτα απ' όλα να είμαστε καλά και να τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας. Τότε σε όποια κατάσταση και να βρεθούμε, την αγκαλιάζουμε, την αποδεχόμαστε και περνάμε μέσα σ' αυτή όσο καλύτερα μπορούμε.
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
@griz
Καλημέρα και καλώς ήρθες στο αγγελικό μου σπίτι!!!
Όσοι δεν φοβούνται την μοναξιά, και είναι συνειδητοποιημένα μόνοι τους, είναι εκείνοι που όταν τους δίδεται η ευκαιρία, έχουν τους καλύτερους οιωνούς για τους πιο μακροχρόνιους δεσμούς γιατί απλούστατα, την έχουν φάει την μοναξιά με το κουτάλι και δεν την φοβούνται σαν απειλή.
Μιλώντας πάντα υποκειμενικά, έχοντας κάνει διατριβή στο θέμα αυτό.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Πριν από καιρό, έκανα παρέα με μια κοπέλα η οποία ήταν πολύ ανασφαλής, και δεν άντεχε να μείνει ούτε μια στιγμή μόνη της, με αποτέλεσμα να μου μοστράρει "την επιτυχημένη σχέση της" την εποχή που μόλις είχα χωρίσει και χρειαζόμουν παρέα ή παρηγοριά αν θες.
Κάθε φορά που δειλά δειλά, άνοιγα τα φτερά μου,σε νέες γνωριμίες την είχα πάνω απ'το κέφαλι μου να μου κάνει ερωτήσεις, του στυλ,"που πάει το πράγμα, τι μέλλον έχει αυτή η σχέση κλπ... .
Αυτές σκέφτηκα ήταν οι δικές της ανασφάλειες που τις φόρτωνε σε μένα.
Είπα και εγώ, πιο καλή η μοναξιά, και την έβγαλα απ'την ζωή μου.
Είναι ωραίο να την επιλέγεις την μοναξιά, και όχι να σε επιλέγει εκείνη.
@Νεφέλη
Κοριτσάκι μου, κάτι μου λέει ότι εμείς οι 2 μοιάζουμε πολύ, και αν υπάρχει η μοναξιά στην ζωή σου, είναι πολύ λίγο το διάστημα γιατί περιτρυγιρίζεσαι από αγάπη, από φίλους και απ'ότι νιώθω από πραγματικούς φίλους.
Να μην συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που σου αξίζει.
Σε αυτήν την μετάβαση, αναγκαστικά θα βιώσεις για λίγο την αίσθηση της μοναξιάς αλλά θα ξέρεις γιατί...
Αν θέλεις να ακούσεις τον απόλυτο μονόλογο της μοναξιάς, πήγαινε στο playlist, και επέλεξε το τραγούδι foolish games.
Είναι κομματάρα...
Angel kiss
@Negma
Κάποτε μέσω μιας ιστορίας που ανερτήθη,σου έκανα μια αφιέρωση.
Όντας πιστή στα θέλω σου, όπως είχα αναφέρει, ειναι αναμενόμενες κάποιες στιγμές μοναξιάς, αφού προάγουν τις επιλογές σου.
Να ξέρεις, πως πάντα υποστήριζα τον χωρισμό διότι μέσα στην διάρκειά του, το ζευγάρι απομονωμένο από το πάθος, συμμερίζεται τους λόγους για τους οποίους έχει χωρίσει.
Η μοναξιά είναι λειτούργημα όταν την επιλέγουμε εμείς για τον εαυτό μας.
Συμφωνώ απόλυτα με την άποχή σου, να είμαστε καλά με τον εαυτό μας, και ότι μπορούμε να βρούμε μια χρυσή τομή.
Όσο για την άποψη του Γκαίτε, νομίζω ότι ταιριάζει με την προηγούμενη ανάρτήσή σου, σχετικά με το να στοιχειώνεις το μυαλό κάποιου.
Είναι όντως καλύτερη η πρώτη κατάσταση, και στις 2 περιπτώσεις.
Angel kisses honey
Εξαιρετικό το κείμενό σου και ο προβληματισμός που θέτεις!
Μέσα στην εβδομάδα θέλησα κι εγώ να γράψω για την μοναχικότητα και τα... οφέλη της!
Αντίθετα από την μοναξιά, η μοναχικότητα είναι περισσότερο επιλογή και είναι κάτι το οποίο εγώ επιλέγω προκειμένου να μη χαθώ στα παραδείγματα που αναφέρεις για ανθρώπους που συμβιβάζονται...
Πολύ καλή η γραφή σου μου έδωσε άλλη μια ώθηση για να συνεχίσω με το θέμα που καταπιάστηκα!
Σε ευχαριστώ... καλή σου μέρα!
ΛΟΙΠΟΝ ΑΓΑΠΗΤΗ,
ΑΝΟΙΞΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, ΚΟΙΤΑΞΑ.
2 ΦΟΡΕΣ ΜΟΝΟ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ. Η ΜΙΑ ΕΚΑΝΕ ΚΥΚΛΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΗΡΕΜΑ. Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΚΟΠΗΚΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΓΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ. ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ 2 ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΑΡΕΣ ΠΟΥ ΟΣΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ-ΕΞΥΠΝΟ-ΟΜΟΡΦΟ-ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΗΤΑΝ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑ ΔΕΚΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ. ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΝΑΞΙΑ. ΟΠΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ. ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΑΜΑΙ.
ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕΣ ΑΚΡΗ. ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΒΓΑΖΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
ΦΙΛΙ ΜΕΓΑΛΟ.
@Adonios
Κάλώς τόν. Ελπίζω να είσαι καλά.
Χαίρομαι που πέρασες, και που σε άγγιξαν οι όποιες τοποθετήσεις μου για την μοναξιά και την μοναχικότητα.
Συμφωνώ με την άποψή σου ότι η μοναχικότητα είναι πιο συνειδητοποιημένη.
Σε μια τέτοια φάση βρίσκομαι και εγώ. Σαν στάση ζωής, η οποία δεν συμμερίζεται και δεν ταυτίζεται με το πάθος,την δέσμευση και τους όρκους πίστης και αγάπης.
καλό Σ/Κ
Angel kiss
@Chryssa
Κοριτσάκι μου, τα κατάλαβα τα λεγόμενά σου τα οποία περιφραστικά μου ανέφερες.
Αυτό έλειπε.
Ποιός ο λόγος άλλωστε να συμμετέχω σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής, αν δεν το "έχω καθόλου"?
Περισσότερα από κοντά, στην γνωστή μας συνάθροιση που κάθε τόσο διοργανώνεται..
Angel kisses to you Chrysfish
Όταν δεν είσαι ο εαυτός σου, είσαι πάντα μόνος σου. Η μοναξιά είναι επιλογή. Επιλογή του να αρνηθούμε τον εαυτό μας, οπότε μοιάζει κολαστήριο η μοναξιά, ή επιλογή να τον αγαπάμε και να τον σεβόμαστε όπως πρέπει, να ορθώνουμε το ναι και το όχι στη μοίρα που μας τάζουνε, πληρώνοντας το "τίμημα". Το "τίμημα" να να μην αρέσουνε οι αλήθειες μας. Όμως... γιατί αυτή η απαλλαγή από το υποκριτικό περιβάλλον αποτελεί "τίμημα"; Η μοναξιά στην οποία περιφερόμαστε λόγο της απουσίας ανθρώπων που δεν επικοινωνούμε μαζί τους έτσι ή αλλιώς, είναι προτιμότερη από την μοναξιά του να τους είχαμε γύρω μας, με πολλά κατά συνθήκη ψεύδη, και το χειρότερο, δίχως διέξοδο... Γόνιμη μοναξιά είναι η πρώτη, αυτή που μπορεί να παύσει, να δημιουργήσει σχέσεις ισχυρές και επικοινωνία βασισμένη στην ειλικρίνεια και τη συνείδηση.
Την καλημέρα μου!
@ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ
Είναι η πρώτη φορά που δεν έχω να απαντήσω κάτι στα λεγόμενα επισκέπτη, πολύ απλά γιατί αισθάνομαι με έχουν καλύψει τα λόγια σου.
Είναι η πιο εύστοχη αλλά και αξιοσημείωτη η παρατήρησή σου.
Ξεχώρισα κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση:
"Γόνιμη μοναξιά είναι η πρώτη, αυτή που μπορεί να παύσει, να δημιουργήσει σχέσεις ισχυρές και επικοινωνία βασισμένη στην ειλικρίνεια και τη συνείδηση'
Εύχομαι πάντα στην ζωή σου, να στηρίζεις τις απόψεις σου και τις πράξεις σου.
Πίσω από τα λόγια σου κρύβεται η αίσθηση της ακεραιότητας και των συνειδητών επιλογών, κάτι που συμμερίζομαι αλλά και υποστηρίζω και εγώ με την σειρά μου.
Συγχαρητήρια!!!
Angel kiss
Εννοείται αγάπη μου πως είναι καλύτερο το πρώτο. Το δεύτερο ειναι η χειρότερη μοναξιά... το πρώτο πονάει πολύ λιγότερο .
όσο για τα υπολοιπα ξεχωρίζω το :
Λένε ότι ο "φόβος μοναξιάς είναι φόβος εαυτού".
Ισχύει απόλυτα αυτό ....
το λέω εκ πειρας.....
φιλι γλυκό με μεγάλη αγκαλιά
_Κυβελη_
@kybeli Dragoumi
Welcome honey!!!
xairomai pou symfwneis kai esy!!!
kathe kommati tou keimenou thigei monadika, me ton diko tou tropo tin dinami tis monaksias.
Have a nice weekend!!!
Angel kisses
Ειχα γράψει ένα παρόμοιο κείμενο αν θες ρίξε μια ματιά : http://lock-heart.blogspot.com/2007/06/blog-post_07.html
Θα πω αυτό που είπε ο Κοέλο στον Εγχειρίδιο του πολεμιστή φωτός.
Το θέμα ειναι να χρησιμοποιείς την μοναξιά και να μην την αφήνεις να σε χρησιμοποιήσει..
Φιλια Καλο ΣΚ
"Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζείς μαζί τους,
όπως υπάρχουν άνθρωποι που ενώ είσαι μαζί τους, είναι αδύνατον να ζείς μέσα τους".
Μεγάλο θέμα Κων/να μου! Πολύ μεγάλο!
Φιλιά Σαββατιάτικα!
@lockheart
Καλώς τον Σπυράκο μου.
Eμείς επικοινωνούμε μοναδικά εδώ...
Θα το κοιτάξω.
Όσο για τον επίλογό σου, με τον πολεμιστή του φωτός, με(ξανά)τρέλλανες.
Καλό Σαβ/κο
Angel kisses
@South of the river
Bρε Bρε Bρε, συνδεθήκαμε βλέπω....
Κυρίες και Κύριοι, ο Πάνος Θεοδωρόπουλος κοντά μας και τα σαβ/κα...
Δεν έχω λόγια...
ή μάλλον έχω... ότι έθιξες και εσύ, το πιο αξιοπρόσεχτο σημείο αυτής της ανάρτησης.
Δεν ξέρω για σένα αλλά στην ζωή μου πάντα ίσχυε η δεύτερη κατάσταση.
Θα ήταν καλύτερα στο μέλλον να έγειρε η ζυγαριά προς την ευτυχία, και για να μην είμαι αχάριστη, δεν θα ήταν κακό να ισορροπήσει κιόλας.΄
Καλό Σαβ/κο Μικρό μου πόνυ
Angel Kiss
Υ.Γ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ ΣΤΗΣ ΡΟΥΛΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΘΕΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ????ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΑ!!!
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΣΟΥΧΤΕΡΟ ΚΡΥΟ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΖΕΣΤΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ(ΣΩΘΗΚΕΣ)!!!
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!
Η απώτερη, έμμεση, εξοστρακισμένη μας Ευλογία! Αιώνια πάλη ο εχθρός να γίνει σύμμαχος. Η όσο γίνεται εκμάθηση του ξένου. Η ευτυχία της μετατροπής σε γνώριμο. Αφάνταστα δύσκολα όλα αυτά. Κατορθωτά όμως, γιατί σίγουρα σε όλους μας έχει συμβεί έστω και 1 φορά... Αν βλέπεις τον μικρό Θεό που όλοι κρύβουν μέσα τους, ίσως να μπορέσεις κάποτε να τον επισκεπτείς, να προσκυνήσεις.. Να ζείς εκεί.
Την καλησπέρα μου!
@Aπό μηχανής θεός
Καλώς τον μου.
Χάθηκες!!!
Συμφωνώ στην άποψή σου.
Όσον αφορά τον μικρό θεό, όλοι τον έχουμε μέσα μας. καθοδηγούμενοι ορθά από Εκείνον, μπορούμε να καταλάβουμε πότε η μοναξιά μας αξίζει ή πότε θα πάψει να υφίσταται για το ανώτερο καλό μας.
Angel kiss
Τεράστιο θέμα...
Δεν μπορώ να σκεφθώ πόσες είναι οι πλευρές από τις οποίες μπορεί να το δεί κανείς.
Το μόνο μάλλον σίγουρο, είναι ότι η μοναξιά δεν είναι στην φύση του ανθρώπου.
Το θέμα είναι λοιπόν, πώς αντιμετωπίζεις κάτι που δεν είναι στην φύση σου. Αλλά, αρχίζω και επεκτείνομαι...
Όσο ολοκληρώνεται κανείς πνευματικά αναλόγως περιορίζονται καί οί ανάγκες γιά επικοινωνία ή τουλάχιστον γίνεται πιό εκλεκτικός στίς σχέσεις του. Γράφω σχετικώς μέ τό ζήτημα στό κείμενό μου ΠΕΡΙ ΦΙΛΙΑΣ στήν σελίδα μου www.k-skiadas.com
h.constantinos
Καλησπέρα Κωνσταντίνε μου. Καλώς ήρθες στο πνευματικό μου σπίτι.
Όντως η μοναξιά είναι τεράστιο θέμα από όποια οπτική και να το δείς.
Στο μόνο που θα διαφωνήσω είναι ότι γεννηθήκαμε μόνοι, και μόνοι μας είμαστε στην κλεψύδρα του χρόνου.
Μπορεί να υπάρξουν και κάποιοι περαστικοί, όμως εμείς μόνο θα πέσουμε στο κενό, όταν υποχωρήσει η άμμος.
Το θέμα είναι, ποιος θα ήθελε να πέσει μαζί μας?
Μακάρι να βρείς την απάντηση εύχομαι.
Γιατί Εγώ την ξέρω....
Angel kiss
@k.s
Καλωσόρισες και εσύ, στην αγγελική μου στέγη.
Σαφώς και η μοναξιά, φαντάζει διαφορετική με τα χρόνια και τις εμπειρίες.
Το θέμα είναι, να μαζεύουμε γνώση, εμπειρίες και όμορφες αναμνήσεις για να είναι η παραμονή της, όσο πιο γλυκιά γίνεται.
Την καλησπέρα μου.
angel kiss
Καλησπέρα. Άργησα να μπω και να δω το θέμα σου.
Μήπως τελικά είναι εύκολο πράγμα η μοναξιά; Μήπως οι επιλογές μας οδηγούν στην αγκαλιά της;
Δέχομαι ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν την προκάλεσαν, αλλά θεωρώ ότι οι περισσότεροι δοκιμάζουμε τον εαυτό μας. Του επιβάλλουμε αυτή τη "φυλακή" (που άλλοτε μπορεί να είναι και λυτρωτική) μιλώντας και πράττοντας ανάλογα...
Προσωπικά κάποιες φορές την ευχαριστιέμαι. Αλλά παραδέχομαι ότι δεν τη βιώνω συχνά.
Εξαιρετικό το κείμενο, γλυκιά μου. Ναι... Το να ζεις μέσα σε κάποιον είναι το νόημα και όχι δίπλα του ή για εκείνον.
Φιλάκια πολλά...
Υ.Γ. Έτοιμη η συνέντευξη!
@ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ
αγοράκι μου γλυκό....
συμφωνώ με τα λεγόμενά σου.
Αναφέρομαι και πάλι στο σχετικό χωρίο που είχα προσθέσει.
Η μοναξιά είναι λειτούργημα όταν την επιλέγουμε εμείς για τον εαυτό μας.
Αντιθέτως, είναι μεγάλο βάσανο όταν την επιλέγουν άλλοι για μας.
Όντας συνειδητοποιημένοι, μπορούμε να αντέξουμε και στις 2 καταστάσεις.
λιγη καλή θέληση να υπάρχει όπως επίσης και πίστη, που οδηγεί καρτερικά σε καλύτερες καταστάσεις.
Ευχαριστώ για την συνέντευξη.
Ανυπομονώ να την δώ.
Angel kisses
Καλησπέρα και καλώς σε βρήκα... Και η Βαμβουνάκη από τις αγαπημένες μου. Η μοναξιά λοιπόν κυρίως ο φόβος της, η ανάγκη να συνυπάρξουμε, μας κάνει πολλές φορές να υποχωρούμε σε όνειρα και στόχους. Αλλες φορές γίνεται σκοπός και αυτό ειναι μεγαλύτερο λάθος. Να σαι καλά ... πάντως μην τα πολυσκέφτεσαι
Ηρθα κι εγω...
το πρωτο ειναι καλυτερο, δεν το συζητω. Με την μοναχικοτητα μπορω να ζησω, με την μοναξια οχι. Ετσι ανταλλαμβανομαι εγω το πρωτο και το δευτερο απο τα λογια του Γκαιτε.
Απιστευτο βιβλιο ετσι;;; Το ιδιο σχεδον αποσπασμα ειχα γραψει κι εγω πριν καιρο. Εχω κι ενα ειδος μανιας με καποια απο τα βιβλια της Βαμβουνακη.
Να διαβασεις και το "κραταια αγαπη" και το τανγκο μες στον καθρεφτη" αν σου αρεσει κι εσενα η συγγραφεας. Δεν μοιαζουν με τον Παλιατσο και την Ανιμα, ειναι μυθιστορηματα.
Πολλα ειπα ακομα δεν ηρθα :)
Καλησπερα!
@Βασίλης & Dee dee
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ που περάσατε από το αγγελικό μου σπίτι.
Η απίστευτη αυτή συγγραφέας, κατά κόσμον, Μάρω Βαμβουνάκη, έγινε 1 από τις αγαπημένες μου πού πρόσφατα.
Όχι άδικα, μιας και έχει γράψει "τερατουργήματα", στην λογοτεχνία.
Είμαι σίγουρη ότι θα κατακτήσω τον τρόπο σκέψης της και θα με κατακτήσει η λιτή γραφή της και η τέχνη της.
Όσο για την μοναξιά, Ας είναι πάντα επιθυμητή, γιατί πάντα θα είναι φίλη μας,και θα μπορούμε να καταφεύγουμε σε εκείνη, όποτε το θέλουμε και ανεπιθύμητη όταν την σπρώχνουν οι άλλοι προς τα εμάς.
Angel kisses to each of you
hi there...
Πως είμαστε σήμερα?
Φιλιά και καλημέρες!
Hi Baby!!!!
Έχω νέα!!!
Μίλησα με τον F, και συννενοηθήκαμε ότι θα πάρω το μάθημα της διαδραστικής.
Εσείς την τρίτη, το τμήμα μου την τετάρτη.
Όλα καλά κατα τ'άλλα.
φιλάκια πολλάαααααααα πολλάαααααααααα
Αχ τι καλά!!!
Θα περάσεις τέλεια. Ίσως να΄ναι και κάτι φίλοι μου που τους το πρότεινα. Εγώ δυστυχώς δεν έχω άλλο χρόνο να συνεχίσω. Το 2010 ξανά. Θα κάνουν συνάντηση τη Δευτέρα νομίζω. Αν μπορέσω θα πάω να τους δω.
Σε φιλώ.
H μοναξιά είναι ενα μεγάλο θέμα.. Ξερουμε καλα πως μπορει να μαστε περιτρυγιρισμένοι απο ανθρωπους κι ομως να μαστε μονοι.. μα και το αντιθετο..
Ομορφη η σελιδα σου.. Χαιρομαι που σε γνωρισα.
Να σαι καλα καλη σου μερα
ποτέ δεν μπόρεσα να συμβιβαστώ με
"ξένους"
ίσως γι'αυτό τη μοναξιά την χρησιμοποιώ και δεν με χρησιμοποιεί...
δεν μου πηγαίνει,
όμως της πηγαίνω εγώ...
εξαιρετική η σελίδα σου!
ένα ζεστό μεσημέρι να έχεις!
@Μαρία Νικολάου
Σe ευχαριστώ πολύ που πέρασες από το αγγελικό μου σπίτι.
Η μοναξιά είναι μεγάλο θέμα που αναζητεί πολλές λύσεις και παραμέτρους.
Είμαστε μόνοι μας, και καλά θα κάνουμε να το συνειδητοποιήσουμε νωρίς ώστε να μην έχουμε τρελλές απαιτήσεις από τους άλλους να είναι για πάντα δίπλα μας.
Θα είναι κοντά μας, επειδή εκείνοι θέλουν για όσο μπορούν.
Χάρηκα που σου άρεσε το blog μου.
Καλή σου μέρα
Angel kiss
@Η σκέψη της καρδιάς
Χαίρομαι που με επισκέφτηκες.
Δεν ξέρω τί είναι χειρότερο.
Η μοναξιά ή οι συμβιβασμοί.
Το δεύτερο σαφώς χειρότερο του πρώτου.
Stay away!!!
Angel kiss
Λίγο πολύ με κάλυψαν οι προλαλήσαντες οπότε θα αποφύγω να επαναλάβω τα ίδια πράγματα, παρά μόνο ότι, συνήθως η μοναξιά είναι το "γυάλινο" καταφύγιο μας δηλ. οτιδήποτε άλλο εκτός απ αυτό που νομίζουμε. Πάντως ...
είναι χρυσή η σιωπή της μοναξιάς
διαμάντια γίνονται τ' αστέρια μονομιάς
κι όσοι σε πίκραναν πολύ
γίνονται σύννεφο μες τη ζωή μοας την θολή
Όμορφος ο χώρος σου angel kiss. Θα σου ξανάρθω!
Την καλησπέρα μου
Καλησπέρα! Απολαμβάνω τη μοναξιά μου. Μόνο που φοβάμαι, πάντα φοβόμουν τη μοναξιά και ιδιαίτερα για το μέλλον. Ίσως είναι που κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν στοιχεία που η φύση τους, τους οδηγεί στην μοναξιά, κατ' επιλογή.
γειά σου aurangel!ανταποδίδω την επίσκεψη και πέφτω στα βαθιά! με προβλημάτισε στη φιλοσοφική του διάσταση το θέμα που θίγεις, αλλά όπως και να έχει προτιμώ την ανθρώπινη επαφή που καταπολεμάει τη μοναξιά, ακόμη κι αν η επαφή αυτή ορισμένες φορές δεν είναι και η πλέον ευχάριστη.
@Hfaistiwnas
Καλή σου μέρα.Χαίρομαι που πέρασες από το Αγγελικό μου σπίτι.
Αν απολαμβάνεις την μοναξιά δεν πρέπει να την φοβάσαι.
Γιατί σκέψου: Τα πράγματα που απολαμβάνουμε δεν είναι εκείνα που καλούμαστε να αποχωριστούμε στην πρώτη δυσκολία?
Βάση αυτού, θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Angel kiss
@tovene592
Καλώς τόν.Ελπίζω να σου άρεσε το θέμα αυτής της ανάρτησης.
Βλέπω, ότι με τους συμβιβασμούς τα πάς καλά.
Ωραία είναι η ανθρώπινη επαφή, ουσιώδης, δεν αντιλέγω, αλλά σέβομαι πάντα τον εαυτό μου, για να κάνει παρέα με ανθρώπους που δεν του ταιριάζουν.
Μην το κάνεις και εσύ λοιπόν.
Δεν σου αξίζει.
Την καλημέρα μου.
Angel kiss
Ω! ΚΙ ΕΓΩ!
(στη Ντόρα)
Μ' αγαπάει-και το ξέρω-ο καλός μου.
Το διαβάζω στη ματιά του τη θολή
όταν όμορφος σαν ζώο στέκει μπρος μου
λίγο πριν μου ξεριζώσει το φιλί,
Μ' αγαπάει ο καλός μου-και το ξέρω-
το διαβάζω στου κορμιού του τη φωτιά
σα με κόβει σαν το στάχυ μες στο θέρο
σα με καίει όπως κλαδάκι η πυρκαγιά.
Μ΄ αγαπάει ο καλός μου δίχως άλλο'
αν σηκώσω τη φουστίτσα μου ψηλά
κάτι ανάμεσα στα πόδια του μεγάλο
με ορμή το παντελόνι του ζουλά.
Κι αν το μπούστο μου λιγάκι ξεκουμπώσω
πρέπει πρώτα δυο φορές να το σκεφτώ
αν δε θέλω πριν την κίνηση τελειώσω
από κάτω απ' τον καλό μου να βρεθώ.
Σας το είπα-ο καλός μου μ' αγαπάει'
μα κι εμένα-και ας είμ' εγώ μικρό
α! κι εμένα ίδιο νέκταρ με μεθάει
α! κι εγώ ίδια πολύ τον αγαπώ.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου