FRENEMIES...

9/12/2010

Σήμερα ήρθα στο γραφείο από νωρίς μιας που ήμουν υπεύθυνη να διεξαχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα οι συνεντεύξεις για εύρεση εργασίας στην οικογενειακή επιχείρηση.Όλες οι ελπίδες,οι προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο ήταν αποτυπωμένες σε κόλλες λευκού χαρτιού άλλες επισυναπτόμενες από πολλές σελίδες μιας που οι ενδιαφερόμενοι έκρυβαν χρόνια εμπειρίας,σπουδών και καταρτίσεων και άλλες μονές σελίδες συνοδευόμενες μόνο από μία φωτογραφία και λίγα λόγια όπως απόφοιτος λυκείου και μερικά προσωπικά χαρακτηριστικά,άγαμος/η κλπ.
Το αρκετά φιλόδοξη πληρούσε και με το παραπάνω το κύριο μειονέκτημα της Κάλλης!
Το βιογραφικό της ήταν αρκετα φτωχό εν συγκρίσει με των άλλων υποψηφίων που καρτερούσαν μια νέα θέση.Με 40 άτομα στη ρεσεψιόν,εκείνη περίμενε στο γραφείο μου στο βάθος και όλοι οι υπόλοιποι έξω,με έναν καφέ στο χέρι.Όλη αυτή την ώρα με έβλεπε να διακόπτω την κουβέντα μου μαζί της για να υποδεχτώ τον επόμενο με το βιογραφικό του σημείωμα ανα χείρας για να τον οδηγήσω στο γενικό διευθυντή.Φαινόταν ότι έλυνα και έδενα μέσα στην εταιρία αλλά και στο τμήμα που μου είχαν αναθέσει.Δεν έκανα κάτι λιγότερο από αυτό που έπρεπε.
Ενώ περίμενε περίπου μιάμιση ώρα για να έρθει η σειρά της,έβγαινε έξω για να καπνίσει αλλά και να μιλήσει στο τηλέφωνο-και γιατί όχι για να με κακολογήσει στην αδερφή της που ήταν σε επικοινωνία μαζί της για τις λεπτομέρειες της περιβόητης συνέντευξης.Όσο λοιπόν με κακολογούσε στο τηλέφωνο,ένας γοητευτικός άντρας,γύρω στα πενήντα διέσχισε το χώρο από το εργοστάσιο όπου εξελίσσονταν η παραγωγή βήμα προς βήμα και πέρασε από μπροστά της.Κανένας εκ των δύο δεν ήξερε την ταυτότητα του άλλου.Μόλις όμως η Κάλλη επέστρεψε δίπλα μου έτυχε να διασταυρωθούν οι ματιές τους αφού ο κύριος αυτός ήθελε να μου πει κάτι εμπιστευτικό και μου έκανε νόημα να τον προσεγγίσω.Δεν πρέπει να της έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το παρουσιαστικό του μέχρι να ενημερωθεί από τον α(χά)ριστο που καθόταν δεξιά μου,ότι με τον εν λόγω κύριο δεν μας συνέδεε κάποιο φλερτ αλλά σχέση πατέρα-κόρης!Μόλις μπήκα επέστρεψα και πάλι στην θέση μου,η Κάλλη με ρώτησε "Εμένα πότε θα μου συστήσεις τον μπαμπά σου";
Γεμάτη εσωτερικό θυμό και ειρωνεία γιατί έβλεπα που στόχευε, αδιάφορα της ξεστόμισα ότι με τόσα άτομα εκεί έξω να περιμένουν την σειρά τους, δεν επρόκειτο να της τον συστήσω και αν το έκανα ενδεχομένως κάποια στιγμή θα συνέβαινε αφού θα είχε προσληφθεί και θα μοιραζόταν αυτό το προνόμιο με τους καινούργιους συναδέλφους της και όχι μόνη μαζί του.
Δεν έδειχνε και πολύ προσβεβλημένη από την λεκτική μου επίθεση γιατί όταν μπήκε ο αδερφός μου στο γραφείο μου για να μου φέρει καφέ μόλις αντιλήφθηκε το βαθμό συγγένειάς μας, τον κοίταξε με άλλη ματιά.Διαφορετική από αυτήν που κοίταγε εμένα.Τώρα βέβαια,και εμένα σαν κινητή επιταγή άμεσης εξόφλησης με κοίταγε,δεν υπήρχαν κοινές αναμνήσεις μαζί της για να λυγίσουν την ευαισθησία μου και να μην σκέφτομαι παράλογα.Η ματιά της μου είχε δώσει αυτό το δικαίωμα να οδηγηθώ σε γρήγορα μεν αλλά σοφά συμπεράσματα.
Μόλις μου απευθύνθηκε ο διευθυντής να την ειδοποιήσω για να μπει στο γραφείο του,πήρα το βιογραφικό της στο χέρι,άνοιξα το διπλανό γραφείο και την οδήγησα στο πρόσωπο που θα καθοδηγούσε την ελπίδα μου.Να μην προσληφθεί αυτό έλεγα συνεχώς μέσα μου καθ'όλη την διάρκεια της συνέντευξής της,λες και μετρούσα τους 43 κόμπους από το κομποσχοίνι μου λέγοντας μια προσευχή.
Αφού εν μέρει ήμασταν μόνοι μας,ο α(χά)ριστος,πήρε τον λόγο και με ρώτησε αν η Κάλλη ήταν φίλη μου.Με την σειρά μου, του απάντησα αρνητικά και αφού έλαβε την επιβεβαίωση που ήθελε ως πράσινο φως,άρχισε να μιλάει ακατάπαυστα επιβεβαιώνοντας τον μέχρι πρότινος συλλογισμό μου."Καλά την είδες πως κοίταγε τον πατέρα σου;Σαν ξερολούκουμο.Αμέσως να ρίξει τα δίκτυα της και στον αδερφό σου.Τι είναι αυτή βρε;Να την προσέχεις".
Εσύ να την προσέχεις του απάντησα γιατί αν προσληφθεί, στην ιεραρχία του φλερτ είσαι ο τρίτος στην σειρά.Πρώτα θα τα ρίξει στον πατέρα μου,μετά στον αδερφό μου και μετά θα έρθει η σειρά σου.Θυμίσου την ώρα που στο λέω.Είναι το μεγαλύτερο αρπακτικό φίδι που γέννησε η πλάση".
Ο α(χά)ριστος δεν είχε κάποια ηγετική θέση στην εταιρία.Το γεγονός όμως ότι τον βάφτισε η μητέρα μου και ο πατέρας μου τον απασχολούσε εδώ και 15 χρόνια,από το ξεκίνημα της επιχείρησης στον χώρο της διαφήμισης,ήταν ικανός για να αναλάβει όποιαδήποτε θέση, να εκπαιδεύει ως πιο έμπειρος νέα άτομα του προσωπικού με λευκό μητρώο κατάρτισης στο αντικείμενο,και γνώριζε κυρίως τα πάντα.Αν τύχαινε στο παρελθόν να υποψιαστώ κάποιο συνάδελφο ότι δεν πληρεί τις προυποθέσεις του μισθού που λαμβάνει του το έλεγα και αναλάμβανε εκείνος να τον ξεσκεπάσει για να μην φανώ εγώ από πίσω.Είχα κάθε δικαιώμα βέβαια να το κάνω γιατί κάποτε αυτή η επιχείρηση θα περάσει στα δικά μου χέρια και γι'αυτό προσλήφθηκα αφού κατείχα μεταπτυχιακό πάνω στην συγκεκριμένη κατάρτιση για να μην ακούω από κανένα να ξεστομίζει πως είμαι απλά η κόρη του πατέρα μου.
Δυστυχώς οι προσευχές μου δεν εισακούστηκαν,γιατι η Κάλλη προσλήφθηκε στο δυναμικό της επιχείρησης.Μέσα στον πρώτο μήνα,είχε πάρει αρκετό αέρα,νόμιζε ότι έλυνε και έδενε,μου έκανε παρατήρηση διότι πήγαινα στη δουλειά σε διαφορετική ώρα με τους υπόλοιπους υπαλλήλους φρόντισα όμως να την προσβάλλω μπροστά στο προσωπικό με τον τρόπο μου-έχοντας πάντα παιδεία και δεξιότητα κάτι που δεν αναγράφεται σε κανένα βιογραφικό και δεν κατακτάται από κανέναν εργοδοτη.
Όταν έμπαινε στο γραφείο,δεν χαιρετούσε κανέναν.Μονάχα εμένα.Είχε τους λόγους της.Έπαιρνε την μυτούλα της και πήγαινε στο γραφείο της με τα φτερά της -αν υποθέσουμε ότι είναι άγγελος του σκότους-ανεβασμένα προς την κορυφή.
Μέσα σε ένα μήνα,αποδείχτηκε γυναίκα αράχνη,αφού δεν άργησε να απλώσει τον ιστό της και απόλυτα να με δικαιώσει....