Ανέπνεα για εσένα,
φύλαγα ευχές ανάμεσα από αναπνοές δύο γενεθλίων-χρόνια ανωριμότητας ή ωριμότητας-θα δείξει!
Πρίν σε γνωρίσω πάλι, χρόνια, αιώνες και ζωές φύλαγα μια θέση για εσένα στην καρδιά μου, όπως μαρτυρούσαν οι πνοές των αγγέλων,ηχός σειρήνας στην διακοή μου όπως δίδυμες σπίθες καίγονται, φλόγες να γίνουν
και τώρα...
άλλαξα!
Δεν μετάνιωσα...
Δεν κουράστηκα
Δεν λύγισα!Στην καρδιά μου κυλάει το αίμα της δικής σου!Το νιώθω να με πλήμμυρίζει ανάγκη!
Απλά ο κόκκος της άμμου στο χτύπημα της αλλαγής στο σώμα μου, έγινε πιο πυχτός, σχεδόν διπλός, το βλέμμα μου που κοίταζε ορίζοντες, αλλάζει οπτική γωνία!
Μπήκε η ψυχή στην τελική ευθεία!
Και τώρα που έρχεσαι πίσω...
τώρα που βρήκες τον δρόμο από τον σύννεφο του πόνου, που την ματιά σου τύλιξε, μία χάρη σου ζητώ!
Από την θέση που με βλέπεις, με θαυμάζεις, με κοιτάς και δίπλα μου προχωράς, πρέπει να ξεμουδιάσω!
Στάση ζωής ν'αλλάξω!
Όποιος σε θαυμάζει κατά βάθος δεν εκτιμάει καμία υποταγή παρά μονάχα υπακοή, να γίνεις κάτι άλλο, κάτι πολύ μεγάλο με το άπειρο να συγκριθείς.
Να αναμετρηθείς.
Να βγαίνεις πάντα νικητής.
Το θέλω
μα δεν το απαιτώ
βλέπεις εσύ δεν είσαι εγώ
μα αν φτερουγίζω ακόμη σαν άγγελος έκπτωτος στην καρδιά σου
μπορείς
αντέχεις
να με περιμένεις
θα γίνω πάλι αγκαλιά για να φυλάξω την καρδιά σου
μα πρέπει πρώτα να ακούσω την δική μου
πριν γινω η επιθυμία σου
να γίνω η φωνή μου
το γελαστό εσώτερο παιδί μου
που αγαπάει το κυνήγι
σαν ένα μέρος -στων δύο- το παιχνίδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου