Οι άγγελοι βρίσκονται ανάμεσά μας, τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε.Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναφέρουν συναντήσεις με αυτά τα πλάσματα του παραδείσου. Στις συναντήσεις τους οι άγγελοι, δίνουν επίκαιρα μηνύματα, συνταγές θεραπείας και σωτήριες κινήσεις.
Γιατί οι άγγελοι κυκλώνουν τον πλανήτη μας τόσο πολύ τελευταία? Εν μέρει λόγω των προσευχών μας για ουράνια βοήθεια και εν μέρει γιατί ο θεός και οι άγγελοι γνωρίζουν ότι είναι ώρα εμείς να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας, τις ζωές μας, και τον κόσμο μας. Είναι εδώ για να μας διδάξουν ότι η αγάπη του θεού απαντά όλες τις ερωτήσεις και όλες τις προκλήσεις. Είναι εδώ για να μας θεραπεύσουν από τα αποτελέσματα του φόβου. Οι άγγελοι είναι πανίσχυροι θεραπευτές και μπορείτε να εργαστείτε μαζί τους για να επιτύχετε τις θεραπευτικές τους προσπάθειες. Όσο πιο πολύ καλούμε αγγέλους στις ζωές μας, τόσο πιο γρήγορα οι ζωές μας αντανακλούν το μεγαλείο του παραδείσου.
Δεν υπάρχουν όρια στην θεραπευτική δύναμη των αγγέλων. Μπορούν να μας βοηθήσουν να θεραπεύσουμε τις σχέσεις μας, τις επαγγελματικές μας ανησυχίες, τα οικονομικά, τα θέματα στέγασης και οποιαδήποτε άλλη πρόκληση μας δημιουργεί προβληματισμόΧρειάζεται απλά ν'ακολουθήσουμε μερικά βήματα ώστε να επιτρέψουμε στους αγγέλους να μας βοηθήσουν.
Ο νόμος της ελεύθερης βούλησης(η ελευθερία που έδωσε ο θεός στον άνθρωπο και δεν μπορούν οι Άγγελοι να την παραβούν)λέει ότι οι άγγελοι δεν μπορούν να επέμβουν στην ζωή μας χωρίς την ρητή μας άδεια. Η μόνη εξαίρεση, είναι σε καταστάσεις που απειλούν την ζωή μας, πριν την ώρα που είναι προγεγραμμένη να φύγουμε. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση πρέπει να ζητήσουμε από τους αγγέλους να μας βοηθήσουν. Πως το ζητάμε μπορεί ν'αναρωτιέστε. Δεν χρειάζεται καμμίας συγκεκριμένης μορφής επίκληση προκειμένουν να τους καλέσετε για να σας βοηθήσουν.
Πρέπει να σκεφτείτε ¨ΑΓΓΕΛΟΙ ή ΑΝΩΤΕΡΕ ΑΓΓΕΛΙΚΕ ΜΟΥ ΕΑΥΤΕ, η προσευχή να πηγάζει απ'την καρδιά σας. Και εκείνοι θα ανταποκριθούν άμεσα. Εσείς,όπως και πολλοί από εσάς, έχετε δύο ή περισσότερους φύλακες Αγγέλους από την στιγμή της γέννησής σας μέχρι τον θάνατο. Από την στιγμή που γεννήθηκε η ψυχή σας, ο Θεός,της έδωσε έναν άγγελο να την προσέχει.Είναι το άλλο σας θεικό κομμάτι,ο ανώτερος αγγελικός εαυτός που σας συντροφεύει και σας καθοδηγεί σε όλες σας τις ενσαρκώσεις. Η εσωτερική φωνή μέσα στο μυαλό σας.Τό ένστικτό σας!!!!
Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε, να πείτε ή να σκεφτείτε που να κάνει τους αγγέλους σας να φύγουν μακριά σας ή να σας αγαπήσουν λιγότερο. Η αγάπη τους για εσάς, είναι παντοδύναμη και χωρίς όρους!!!
οΓια να μπορέσουν ο Θεός και οι άγγελοι να θεραπεύσουν το ζήτημά σας πρέπει να το παραδώσετε εξ'ολοκλήρου σε εκείνους.Σκεφτείτε το ώς εξής:
Είναι σαν να στέλνετε μια επιστολή.Πρέπει ν'αφήσετε την επιστολή από το χέρι σας για να μπορέσει το ταχυδρομείο να την παραδώσει για λογαριασμό σας.Ζητάμε από τον ουρανό τόσο συχνά να μας βοηθήσει.Όμως αντί αυτού κρατάμε το ζήτημα για εμάς και δεν το αφήνουμε να συμβεί και έτσι μπλοκάρουμε την ικανότητα επέμβασης των αγγέλων. Αν πραγματικά,θέλετε βοήθεια αφήστε απόλυτα το πρόβλημα στον Θεό και στους Αγγέλους.
Είμαστε ελεύθεροι σύμφωνα με το θεικό σχέδιο να κάνουμε τις επιλογές μας,όποιες και αν είναι αυτές. Σε περίπτωση που δεν τα καταφέρνουμε γιατί βλέπουμε εμπόδια,ας μην βιαστούμε να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας,ή τον Θεό γι'αυτό γιατί εκείνος μας στέλνει τα σημάδια του.
Τα εμπόδια....
Την βοήθειά του
Τους Αγγέλους...
Σας έχει συμβεί να νιώθετε πως ενώ είστε μόνοι, αισθάνεσθε δίπλα σας μια ζεστή παρουσία και ο χώρος να ναι άδειος?Tελευταία στιγμή αλλάξατε τα σχέδιά σας επειδή ακούσατε την συνείδησή σας και σας βγήκε σε καλό?
Μοιραστείτε τις εμπειρίες σας εδώ.
Έχουμε πολλά να πούμε.
8 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου, γλυκιά μου. Είναι ένα θέμα που με "γαργαλάει" και πάντα θέλω να μαθαίνω περισσότερές λεπτομέρειες για κάθε τι υπερφυσικό. Είχα κάποτε μια εμπειρία, αλλά να είσαι σίγουρη ότι από κοντά θα μπορούσαμε να τα πούμε πολύ καλύτερα κάτι τέτοια από το να σου τα αραδιάσω σε ένα σχόλιο! Οπότε κάνε υπομονή... Μάκια πολλά!
@kokkino piperi
kalo mou piperaki katalavainw oti den legontai merika pragmata etsi,s'ena blog.Yparxoun polla mystiriwdi pragmata gia sizitisi.Sas dinw to erethisma na ta moirasteite.etsi dineis kai to erethisma alla kai to tharros se allous.Tha ithela kapoia stigmi na ta moirasteis kai edw.
Exw oli tin xara na moirastw pws exw niwsei to aggigma tou Anwterou mou eautou, tin fwni tou,kserw kai t'onoma tou.opoia stigmi theleis,pare to tilefwno mou apo ta paidia.H'kane link sto Angels gate edw.Na ta diapistwseis o idios kai na mageuteis.
Εγώ γιατί δεν έχω αφήσει ποτέ κανένα μου πρόβλημα σε κανέναν άγγελο; Γιατί δεν έχω νιώσει καμία ζεστή παρουσιά σε κανέναν άδειο χώρο;
Είναι που δεν προσεύχομαι ποτέ, σε κανέναν και για τίποτα;
"Some say that man is the route of all evil,
others say God's a drunkard for pain.
Me, I believe that the garden of Eden
was burned to make way for a train...
It's a long way to Heaven,
It's closer to Harrisburg,
That's still a long way from the
place where we are,
and if evil exists it's a pair
of train tracks, and the Devil is
a railroad car..."
Josh Ritter - Harrisburg
Απαισιόδοξο; Ρεαλιστικό;
@South of the river
Αγοράκι μου καλό,δεν πειράζει που δεν το έχεις προσέξει.Σήμερα που σου μπήκε η ιδέα μπορεί καινα δώσεις άλλη βάση στα παραπάνω λεγόμενα.
Το ένστικτό σου όμως αποκλείεται να μην το ακούς ε?
Τους Αγγέλους στην ζωή μας τους θέλουμε για συγκεκριμένους λόγους και δεν είναι απαραίτητο να είναι ίδιοι με όλων των άλλων.
Οι στίχοι του τραγουδιού μπορεί να σε άγγιξαν ιδιαίτερα,γι'αυτό και μου τους γράφεις.Είναι η άποψή σου και δεν μπορώ να την κρίνω ως απαισιόδοξη, αλλά ως ρεαλιστική σίγουρα.
Το devil τι το ήθελες?
Ο άγγελος της Κολασης?
you know better...
το νου σου
Καλημέρα, γλυκιά μου!
Πόσο μ' αρέσει όταν σ' ακούω να μιλάς γι' αυτά τα θέματα ή τώρα να σε διαβάζω...
Θαυμάζω την πίστη σου! Ο ορθολογισμός μου - όπως ξέρεις! - δεν με αφήνει να "δω" πράγματα που δεν αποδεικνύονται. Όμως επειδή δεν μπορεί να αποδειχτεί ούτε το αντίθετο, δεν μπορώ να τα αποκλείσω. Αφήνω απλά ανοιχτά, όσο μπορώ, παραθυράκια και πορτούλες...
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι μου κάνει καλό η παρουσία σου, η αισιοδοξία σου και η θετική σου ενέργεια, γι' αυτό χαίρομαι πάρα πολύ που σε έστειλε - όποιος σε έστειλε - στη ζωή μου!!!
Φιλούμπες!!!!!!!!!!!!
@Negma
Και εκεί που έλεγα πως κανένας δεν ανταποκρίνεται σε αυτό το post ήρθες εσύ και έφερες αισιοδοξία.
Χαίρομαι που είσαι ορθολογίστρια, γιατί αυτό σημαίνει οτί αναζητάς γερά σημάδια για να πειστείς, και όταν γίνει αυτό θα είσαι σε πολύ καλό δρόμο.Ανέξαρτητα, αν η έκβαση θα είναι θετική ή όχι αρχικά.Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και το μόνο που μπορώ να εγγυηθώ είναι ότι συμβαίνουν για καλό.
Δεν είμαστε μόνοι μας στην ζωή.Έχουμε δίπλα μας οντότητες που μας αγαπούν και μας στηρίζουν.
Αν είναι άγγελοι ακόμη καλύτερα γιατί ποτέ δεν θα μας ζητηθεί να δώσουμε αντάλλαγμα στην βοήθειά τους.Είναι εδώ,μόνο για να δίνουν και να μας βοηθούν.
Δυστυχώς είναι λίγες οι φορές που οι ανθρώπινες σχέσεις,στηρίζονται σε γερά θεμέλια και κυρίως στην ανιδιοτέλεια!!!!
Όσο για τα γλυκά σου λόγια, να ξέρεις ότι με συγκίνησες πρωί πρωί κακούργα.
Επειδή δεν μου αρέσει να λέω την λέξη "για πάντα" γιατί ΄΄εχω καλεστεί να την πάρω πίσω πόλλες φορές, για τον παραπάνω λόγο, τον λόγο της ιδιοτέλειας.
Υπόσχομαι όμως ότι θα μείνω στην ζωή σου, να δίνω χαρά, αισιοδοξία, συντροφιά, αγάπη μα πάνω απ'όλα την αλήθεια γιατί αυτή στηρίζει τα παραπάνω.
Χαίρομαι που υπάρχεις στην ζωή μου.
Να είσαι πάντα εκεί...
Σκεφτόμουν ότι ίσως είναι δειλό να ξεκινήσει κάποιος πρώτος, να αφηγείται σημάδια που υποδεικνύουν απλά ότι δεν είμαστε μόνοι και ότι προστατευόμαστε. Έτσι πήρα το θάρρος να ξεκινήσω πρώτη να διηγούμαι τι μου έχει συμβεί όταν άκουσα το ένστικτό μου και όταν δεν το ακολούθησα για εγωιστικούς λόγους!!!!Έλπίζω να μην σας τρομάξει!!!
Νοέμβριος 1998
Θυμάμαι ήμουν στο κολέγιό μου και άκουγα τους συμφοιτητές μου στο διάλειμμα να συζητούν για μια εκδρομή που θα πήγαιναν το Σαβ/κο που πλησίαζε μιας και ήταν τρίτη και είχαμε μάθημα Αγγλικών.
Καλέστηκα λοιπόν και εγώ να τους ακολουθήσω.Κάτι μέσα μου όμως δεν με έπειθε να πάω.Ίσως γιατί ήξερα εκ των προτέρων ότι όταν βγαίνουν έξω τα παιδιά τα συγκεκριμένα, ξεσαλώνουν, πίνουν ανεξέλεγκτα και καταναλώνουν πολλές ουσίες-δική τους η επιλογή όχι όμως και η δική μου μεταφορά. Έτσι αποφάσισα ν’απέχω.
Σκαρφίστηκα μια δικαιολογία και αποχώρησα. Τους ευχήθηκα να περάσουν καλά. Και έτσι πήγα σινεμά με μια φίλη μου. Στο δρόμο κάτι μ'έτρωγε να πάρω τηλέφωνο να βεβαιωθώ αν περνάνε όντως καλά και δεν μου κρατούσαν κακία που δεν πήγα μαζί.
Τους έπαιρνα τηλέφωνο αρκετές φορές.Τον Πάνο, την Αλίκη, τον Λευτέρη με τον οποίο ήμουν ερωτευμένη και πικράθηκα που δεν απαντούσε ούτε εκείνος.Υπέθεσα ότι έιχαν βγεί και ότι ήταν δυνατή η μουσική.
Την Δευτέρα πια, πάω για μάθημα λίγο απορημένη για την στάση τους προς το πρόσωπό μου και έπεσα από τα σύννεφα.
Ο Πάνος είχε κολάρο στο λαιμό, ο Λευτέρης μώλωπες στα μάτια, σε όλο του το πρόσωπο και η Αλίκη σε χειρότερη μοίρα, σπάσμένο το πόδι της, μές τον γύψο, οι πατερίτσες την στήριζαν εξωτερικά και οι λάμες εσωτερικά....
Αισθάνθηκα άσχημα για 2 λόγους
α)Διότι η Αλίκη είχε άλλα σχέδια εξ'αρχής και τα ακύρωσε για να έρθει μαζί μου, ήμασταν πιο δεμένες.
β)Σκέφτηκα εγωιστικά και θύμωσα που δεν απαντούσαν στο τηλέφωνό τους ενώ εκείνοι είχαν πέσει σε χαντάκι με το αυτοκίνητο τους.
Τον λόγο δεν τον έμαθα ποτέ απ'το στόμα τους. Ότι και να φαντάζεσαι, η αλήθεια είναι άλλη πολλές φορές.
Ήξερα όμως και ευγνωμονούσα για μια.Ότι ήμουν ζωντανή χάριν στο ένστικτό μου.Δεν μπορούσα να ξέρω ποια θα ήταν η κατάστασή μου αν πήγαινα.
10 Απριλίου 2001
Είναι Μ.Τρίτη και ετοιμάζομαι να πάω σε μια συναυλία του αγαπημένου μου τραγουδιστή. Έχω καλέσει ταξί για να πάω στη Λ.Συγγρού.Από το πρωί άκουγα πάλι την φωνή που έλεγε να μην πάω.Την αγνόησα γιατί σκεφτόμουν ότι θα περνούσα καλά εκεί και είναι παράλογο να την ακούω.Είναι η ώρα 18:45 και σε ένα τέταρτο θα αναχωρούσα.Ώρα για τις τελευταίες πινελιές στο μακιγιάζ.Μέχρι που δεν έβρισκα το μολύβι των ματιών, ενώ πάντα το έχω μαζί μου.Το θεώρησα σαν εμπόδιο και πήγα στον αδερφό μου.
-Ρε Αχιλλέα, μήπως δεν πρέπει να πάω?Έχω ένα δυσάρεστο προαίσθημα από το πρωί και τώρα εμπόδιο.
-Μην λες βλακείες, είναι που λείπουν οι γονείς μας και φοβάσαι που μείναμε μόνοι μας.Πήγαινε.Όλα καλά θα πάνε. Θα περάσεις τέλεια.
Έφυγα λοιπόν, ανακουφισμένη και επιβιβάστηκα στο ταξί μου.
Ήταν 19:15 όταν ήμασταν στο Αεροδρόμιο της Δεκελείας, στο Τατοι.Λίγο πριν την μεγάλη στροφή μου έπεσε η τσάντα μου και αναγκάστηκα να πάω προς τα αριστερα για να την πιάσω και να φύγω πίσω από το κάθισμα του συνοδηγού,όταν μια σκιά ενός γκρι αυτοκινήτου πέρασε με ιλλιγγιώδη ταχύτητα στ'αριστερά μας.Από κει και μετά όλα σκοτείνιασαν.Δεν θυμάμαι τίποτα, παρά μόνο την φωνή του οδηγού που καλούσε από το κέντρο να έρθει ασθενοφόρο αμέσως.¨Ειχα βάλει τα χέρια μου στα μάτια μου και όταν τα άνοιξα ήταν κόκκινα μέσα στο αίμα.Κούνησα τα πόδια μου για να δω αν τα αισθάνομουν παρ'όλο που ήμουν εγκλωβισμένη και με έβγαλαν από το παράθυρο κάποιοι στα μπλέ, προφανώς αεροπόροι από την βάση.Η τσάντα μου είχε πεταχτεί έξω απ'το παράθυρο μαζί με το κινητό μου.
Μαζεύτηκαν πολλά ταξί στο σημείο του ατυχήματος και ένας φίλος συνάδελφος ταξί με πήρε αφού είχα μαζέψει τα πράγματά μου και το κουράγιο να μπω σε άλλο ταξί αμέσως μετά για να πάμε να πάρουμε τον Αχιλλέα από το σπίτι και να πάμε στο ΚΑΤ.
Θυμάμαι ότι τον πήρα τηλ.για να κατέβει και του είπα:
Αχιλλέα, έρχομαι με το ταξί να σε πάρουμε. Κατέβα κάτω και να μην τρομάξεις.
¨Ερχόμενος προς το μέρος μου, με αντίκρυσε μέσα στο αίμα.
Μου έκανε πλάκα για να κρύψει το σοκ του και μου είπε να μην ανοίξω τις μπότες που φόραγα γιατί μπορούσαν να είχαν κοπεί τα πόδια μου από μέσα και να τα κράταγαν οι μπότες.
Γέλασα αντανακλαστικά, όμως δεν έιχα το κουράγιο ούτε να διηγηθώ το τι συνέβη αλλά ούτε και ν'αλλάξω θέση, πονούσα πολύ..
Έτσι πηγαίναμε στο ΚΑΤ και θυμήθηκα ότι είχα προειδοποίηση να μην πάω και με έπιασαν τα κλάμματα όπως επίσης ότι αν δεν είχε πέσει η τσάντα μου στο πλάι για να πάω αριστερά το μπροστινό κάθισμα θα είχε λιώσει τα πόδια μου.
Τότε κατάλαβα ότι είχα κάποιον που με προστάτευε και επειδή δεν μπορούσε να αλλάξει τα μελλούμενα, απλά ανέτρεψε τις συνέπειες για να περάσω το ατύχημα όσο πιο ανώδυνα γίνεται και να μην χάσω την ζωή μου.
Μ.Τρίτη, 6 Απριλίου 2003
Eίναι 12 το μεσημέρι και ετοιμάζω τα πράγματά μου να πάω στην δουλειά του πατέρα μου, για βόλτα απλά.Το είχα υποσχεθεί στα παιδιά εκεί που ήθελαν τόσο να με δουν.Αυτήν την φορά δεν άκουσα καμμία εσωτερική φωνή που να με αποτρέψει να κάνω το αντίθετο. Είχα όμως ένα εμπόδιο, ένα τηλεφώνημα που με καθυστέρησε- από την ξαδέρφη μου που ήθελε να έρθει στο σπίτι κάποια στιγμή να μας δει και πηρε τηλέφωνο για να ρωτήσει πότε θα ήμασταν εύκαιροι, -γιατί ήμουν έτοιμη να φύγω με τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο χέρι.
Κλείνω λοιπόν το τηλέφωνο και ανενόχλητη περνάω το κατώφλι μας για να φύγω.
Βγαίνοντας στην Εθνική Οδό Αθηνών- Λαμίας, περνώντας τα διόδια.
Αμέσως μόλις τα πέρασα, άρχισα να αναπτύσσω ταχύτητα, ευτυχώς όχι υπερβολική, μόλις 80km/h γιατί κάτι πάτησα προφανώς και ένιωθα να με τραβάει το τιμόνι αριστερά, το νιώθω όλο και πιο έντονα ώσπου άρχισα να χάνω τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Έστριβα το τιμόνι προς τα δεξιά για να μην ακουμπήσω την αριστερή λωρίδα που ερχόντουσαν όλοι αστραπιαία. Λάθος κίνηση. Κίνηση ΜΑΤ. Το αυτοκίνητο άρχισε να κατευθύνεται πότε δεξιά, πότε αριστερά ώσπου τράβαγε την πορεία του προς τα εκεί που δεν ήθελα, να καταλήξει στην αριστερή μπάρα της εθνικής οδού.Το μόνο που έκανα ήταν να κλείσω τα μάτια μου και να σκέφτομαι…Αυτό ήταν. Ήρθε το τέλος μου. Άκουσα ένα μπαμ στ’ αριστερά μου και περίμενα να τα δώ όλα από πάνω. Σαν παρατηρητής. Το συναίσθημα λίγο πριν το τέλος δεν περιγράφεται με λόγια.
¨Ανοιξα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα ότι ήμουν ζωντανή.
Είπα ευχαριστώ….Σε αυτόν που με έσωσε .Ήταν δίπλα μου. Δεν ήμουν μόνη στο αμάξι μου.
Ευχαριστώ
Ευτυχώς δεν περνούσε κανένα αυτοκίνητο στην αρ. λωρίδα εκείνη την δεδομένη στιγμή, λίγο πριν το υποτιθέμενο τέλος της ζωής μου και λίγο πριν την αρχή μιας καινούργιας στιγμής.
Άρχισα να σκέφτομαι ότι θα πρέπει να κάνω νέα πράγματα πια. Να αλλάξω τρόπο σκέψης για τα πάντα.
Αφού σώθηκα, κάποιος άλλος ήταν ο δρόμος μου. Να ακολουθήσω το θεικό Του σχέδιο.
Έχω έρθει σε επαφή με τον Άγγελό μου. Έχω μάθει το πλάνο μου. Μου δόθηκε απλόχερα.
Τώρα ξέρω τι με προστατεύει και νυστεύοντας κάθε Μ.Τρίτη νιώθω ότι είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω απέναντί Του.
Ευχαριστώ Πολύ
καλημέρα και καλή αρχή Κωνσταντίνα μου!
εγώ λίγο σκιάζομαι τώρα με Αγγέλους, Διαβόλους και λοιπές υπάρξεις/μη υπάρξεις αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα!
καλή δύναμη καλή αρχή φιλιά
Δημοσίευση σχολίου