ΛΥΚΟΦΙΛΙΕΣ

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό χωριό της Αριζόνας σε μία ήσυχη φυλή των Ινδιάνων ένα παιδάκι παίρνει το θάρρος να ρωτήσει τον σοφό και ώριμο παππού του.
"Παππού,γιατί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί;
"Τι εννοείς παιδί μου";
"Γιατί μερικοί είναι γεμάτοι χαρά, καλοσύνη και αγάπη και άλλοι κρύβουν στην καρδιά τους μίσος,προκαλούν κακό στους άλλους;
"Αγαπημένο μου παιδί, ήρθε η στιγμή να μάθεις πως κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του δύο λύκους.Έναν λευκό και έναν μαύρο.Ο λευκός λύκος είναι γεμάτος αγάπη, πληρότητα,κατανόηση, συμπόνια,ηρεμία,γαλήνη,εμπιστοσύνη,αλήθεια,φως και αθωότητα.Δεν πειράζει ποτέ κανέναν.
Ο μαύρος λύκος είναι γεμάτος εκδίκηση, θλίψη,θυμό,κακία,λαιμαργία,φθόνο,ψέμα,μνησικακία,και προκαλεί κακό παντού.Σε όποιον συναντάει.
"Και ποιος από τους δύο νικάει παππού";
"Εκείνος που ταίζεις περισσότερο"


Αφιερωμένο στην Γκραζίνα Στεφάνιακ που μου το δίδαξε για να το αφηγηθώ με την σειρά μου σε όλους εσάς!