ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ....

Χρόνια πολλά από καρδιάς. Με αφορμή την Ανάσταση πρόκειται να διηγηθώ κάτι που έζησα.Λίγο πριν την Μ.εβδομάδα μου συνέβη κάτι απροσδόκητο και όμως τόσο αληθινο.
 
Βιώνοντας σημαντικές καθάρσεις τόσο σε συναισθηματικό, ενεργειακό και ψυχολογικό επίπεδο λόγω της εκπαίδευσης του Δασκάλου Ρέικι που θα συντόνιζα κάποιους μαθητές μου,η καρδιά μου μπλόκαρε.

Είχα πολλά παράπονα απο φίλους και την ανάγκασα να τα χωρέσει όλα στον βυθό της, που νόμιζα πως ήταν ατελείωτος και απέραντος. Αν ήταν όμως, δεν θα έπρεπε να συγχωρήσω;Δεν μπορούσα πια.Καμμία πληροφορία λησμόνησης δεν θα χωρούσε.Με εκδικήθηκε; Την εκδικήθηκα;Ακόμη δεν γνωρίζω. Ένα πρωινό, κάνοντας τον διαλογισμό από τις δίδυμες καρδιές, ενώνοντας την δική μου νοερά με του Δημιουργού μου, δάκρυα φώλιασαν μέσα μου.

   Ποτάμια από αυτά χωρίστηκαν σε ρυάκια και κύλησαν στα μάγουλά μου. Νόμιζα ότι ήμουνα νεκρή για να δεχτώ την θεία χάρη. Μα ήμουν έτοιμη για μία Ανάσταση καρδιάς. Ένιωσα μέσα μου ένα κρακ.Ήτανε πέτρα και έσπασε; Ήταν ναός αγάπης που γκρεμίστηκε; Πόνεσα πολύ.Ακόμη κολλάω τα κομμάτια της. Παραμένει ραγισμένη. Όμως κολλάει από τείχη του φωτός, της απέραντης αγάπης, της ευγνωμοσύνης, της εμπιστοσύνης,της Συγχώρεσης, της ανιδιοτέλειας και ακόμη ανασυντάσσεται.  
  

Αγάπη μου, έχουμε πλέον την ίδια καρδιά, δίδυμη φλόγα απ'την δική σου. 

Τι και αν κάποτε, γέμισε αγκάθια, πόνο,αυτολύπηση; Τώρα ενώθηκε με της δικής σου τα αδύναμα και δυνατά κομμάτια και έγινε μία, δυνατότερη. Τι και αν πέθανα για λίγο. Εισέπνευσα θάρρος. Εξέπνευσα ευαισθησία.
Βρες την δύναμη και εσύ να κάνεις με εμένα το ίδιο-στο έκαναν χωρίς να θέλεις- και τώρα να ξαναγεννηθείς.
Σε περιμένω στην επουράνια σκάλα, σε εδάφη ρόδινα και πιο ευνοικά να ξανασυναντηθούμε.
Αργείς;
Έρχεσαι;
Έναν σου χτύπο δυνατό που θα ηχήσει μέσα μου, γλυκά ω σαν αντίλαλος.

Σε περιμένω με χαρά και προσμονή......!!!

Τα δάκρυα μας, έγιναν ροδοπέταλα που πάνω τους τώρα την γέφυρα του χθες θα διασχίσουμε. 

Αφιερωμένο στον Νίκο μου......