21 Νοε 2011

Ο ΕΣΩΤΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

 
Ήρθα κοντά με τον Θεό και τώρα Του αφήνω χώρο μέσα μου, να μου μιλάει. Διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο, μέσα από την αγάπη.Την συγχώρεση.Την απελεύθέρωση. Την κάθαρση και την αγνότητα. 
Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας, να κρατάει συνεχώς αναμμένη την φλόγα από το κερί της ύπαρξης του μέσα του. Ποτέ δεν λιώνει. Η πίστη μεγαλώνει και χτίζει εντός μας μικρό ναό. Κάθε προσευχή μέσα από τα χείλη, ενεργοποιεί έναν ήχο από την καμπάνα, την σάλπιγγα της νίκης της ψυχής. Κάθε δάκρυ αποδοχής του όποιου λάθους που οδηγείται από τις πράξεις μου, σε δύο κατευθύνσεις-προς τους άλλους, προς εμένα πάλι πίσω, είναι μία σταγόνα που λιμνάζει μέσα στο ιερό δισκοπότηρο της θείας κοινωνίας, που αναμένει μία καρδιά μέσα της να κυλήσει, έναν ηλιακό λόγο από μέσα της να εκφραστεί. Έναν καθρέφτη από τα κομμάτια μας, είδωλο να προσκυνήσουμε να δείχνουμε τον δρόμο, πως ο καθένας να αποδέχεται και να αγαπάει τον εαυτό του.
Ένα μεγάλο και ταπεινό "ευχαριστώ" στην ενέργεια της Αρχαγγέλου Μαρίας που μόνο για σήμερα επισήμως, και για πάντα θα τιμάται!

3 σχόλια:

Aurangel είπε...

Ο λόγος και η αφορμή της εν λόγω ανάρτησης ήταν το πρόσφατο ταξίδι μου, στους Αγίους Τόπους.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους εκείνους τους προσκυνητές που παρευρέθηκαν μαζί μου σε αυτό το ταξίδι, ο καθένας για το δικό του προσωπικό λόγο, ένωσε για όλους μας μονοπάτια σε έναν κοινό δρόμο.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για ότι έζησα, ότι πρόκειται μέσα από εδώ μέσα στις επόμενες αναρτήσεις να μοιραστώ μαζί σας και όλες εκείνες τις στιγμές που θα κρατάω αιώνια μέσα στην καρδιά μου μιας και δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν.
Ξεκινώντας
Την Ελένη, την Μαρία, την Μαρίνα,τον Αντώνη, τον Πέρη, τον Σταύρο, την Κατερίνα,την Μαρία, την Αλέκα, την Μαρίνα, τον Λάμπρο, τον Χρηστάκη,τον Βασίλη, την Κατερίνα,Τον Μουνίρ, τον Αντέλ, τον Βασίλη,την Ευγενία, την ευλογημένη θεία όλων, την Άρτεμις, την Δέσποινα, τον Γιώργο, την Αναστασία, την Ντίνα και όλους όσους αν και δεν συζητήσαμε αρκετά με άγγιξαν και εκείνοι με τον τρόπο τους.
Στην Χαριτίνη και τον Γιώργο.

Καταλήγοντας
Στην Αγάπη της Μητερας Όλων, Μαρίας που ο Γαλάζιος Μανδύας της, απορροφάει όλα τα δάκρυα της χαράς, της λύπης,της συγχώρεσης, της συγκίνησης και της ευγνωμοσύνης!

Και σε όλους εσάς, που ίσως κάποτε νιώσετε και βιώσετε το ίδιο.

Hfaistiwnas είπε...

Να σαι καλά! Μπράβο που πήγες στους Αγίους τόπους!!! Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να πάω και εγώ..
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν, να μας φωτίζει η Παναγία!!

Aurangel είπε...

@Hfaistiwnas
Και εσύ να είσαι καλά καρδιά μου.
Σου εύχομαι να τα καταφέρεις και να πας. Είναι μοναδική εμπειρία!
Θα γυρίσεις άλλος άνθρωπος.
Φιλιά πολλά