17 Σεπ 2012

Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Τι μου συμβαίνει ακριβώς, σε όλο μου το είναι, από το δέρμα έως τα κύτταρα; 
Κάθε που απομακρύνομαι από οικεία μέρη που η καρδιά μου αγαπά και ομοίως μισεί να τα λατρεύει, με πιάνουν ρίγη, πανικός. Θάνατος ο αποχωρισμός από γνωστές φιγούρες! Αγωνιώ και πάλι πίσω να επιστρέψω ακόμη και αν στο αύριο ατενίζω!!!Χάρτη της καρδιάς μου, δεν σε ορίζω!!!!

Πασχίζω να το διαχωρίσω από μία αιτία προσωρινού θανάτου όταν τα κομμάτια μου, δεν τα ορίζει πια το είμαι!

Ανιχνεύω μέσα μου, προορισμούς και ορίζοντες!

3 σχόλια:

Aurangel είπε...

Αλήθεια δεν τολμώ ίντζες άγνωστες οικείων κορμιών να πλησιάσω!Μέσα τους να αφεθώ και να τους αγκαλιάσω!
Η καρδιά ασφυκτιά!Αιμορραγεί!!!Κλαίει και αναμένει μία επιστροφή!
Ίσως να είναι η καρδιά σου, ίσως και τα μέρη τα δικά σου, που η καρδιά τα έχασε από το χάρτη σου!

Που είμαι;
Που πηγαίνω;
Που έρχομαι;
Που φεύγω;
Που ανήκω;
Που χωρίζομαι;
Ποιον αποχωρίζομαι;

Hfaistiwnas είπε...

Τι έπαθες βρε;

Aurangel είπε...

@ Hfaistiwnas
Άστα!!!
Ταξιδεύω και επιστρέφω πάλι πίσω! Κυριολεκτικά! Μόλις φεύγω, αδυμονώ να γυρίσω πίσω!!!Κάτι ψυχολογικό είναι!Επανέρχομαι με πόρισμα-μονόλογο!!!
Φιλιά!!!!