23 Δεκ 2012

SADHANA



Αυτή την νέα εποχή που ξημέρωσε στις 22/12/12, ας μάθουμε να ξυπνάμε νωρίς το πρωί- κατα προτιμηση στις 4:30 πμ μεχρι τις 7:00 και να διαβάζουμε ενα ιερό κείμενο, αγία γραφη, ψαλμούς του Δαυιδ και να προσευχόμαστε, να διαλογιζόμαστε στην συγχώρεση, αν γνωρίζετε γιόγκα, μερικές στάσεις προθέρμανσης και μία σειρά αναπνοών,προετοιμάζοντας τους εαυτούς μας, για το γαλαξιακο περασμα απο το σκοτος στο φως.Η εσωτερικη αλλαγη, συμβαινει απο μεσα προς τα εξω και γαληνευει.Ειναι 2 1/2 ωρες αφιερωμένες προς το Δημιουργο μεσα μας, που δεν ξοδευονται αλλα επενδυονται στο φως της ψυχης μας.

Ξεκινώντας την διδασκαλία μου στην κουνταλίνι γιόγκα αλλά και πριν, προτού γίνω Δασκάλα,μπήκα στην διαδικασία να κάνω κάτι ανάλογο, ενθυμούμενη μερικές σκηνές από τον Ιησού της Ναζαρέτ, και συνειδητοποίησα, ότι αυτή η θυσία, να αφήσω ένα μέρος του εαυτού που νυστάζει, στην άκρη προς χάρη της αγάπης για την ψυχή. Κατά ένα μεγάλο μέρος, ότι ανησυχία τρέφω εντός μου, μετά το πέρας της διαδικασίας, είχε ήδη απευθυνθεί στον Θεό και είχε ήδη απαντηθεί μέσα μου.

http://www.youtube.com/watch?v=-kUL4g67Ax0

Ας είναι Ευλογημένη η αφύπνισή σας!
Ας ενωθούμε όλοι με τον αληθινό Εαυτό μας.

18 Δεκ 2012

FEEL SPECIAL BY JUST SAY IT!!!


Το "μπράβο" που δεν βγαίνει από τα χείλη σου,
είναι η λέξη που δεν άκουσες ποτέ!
Μάθε να την νιώθεις, να την αξίζεις, για να την λάβεις.
Νιώσε χαρά για τα επιτεύγματα των άλλων, ομοίως θα γεμίσει ο χώρος μέσα σου και για τα δικά σου!

10 Δεκ 2012

ΟΤΑΝ Ο ΒΟΥΔΑΣ ΜΙΛΗΣΕ

Όπως ένας συμπαγής βράχος δεν κλονίζεται από τον άνεμο, έτσι και ένας σοφός άνθρωπος δεν κλονίζεται ούτε από την ύβρη ούτε από τον έπαινο.
Αυτό που είμαστε είναι αποτέλεσμα των όσων έχουμε σκεφθεί.
Η επαγρύπνηση είναι το μονοπάτι για την αθανασία και η επιπολαιότητα ο δρόμος για τον θάνατο.
Τιμήστε τον σοφό που αποκαλύπτει τα λάθη σαν τον κυνηγό των θησαυρών.
Λίγοι άνθρωποι φτάνουν στην απέναντι όχθη. Οι υπόλοιποι τρέχουν πάνω – κάτω σ’ αυτήν την πλευρά της στεριάς.
Ακόμα κι αν ένας άνδρας νικήσει χίλιους εχθρούς σε χίλιες μάχες, αυτός που θα νικήσει τον εαυτό του είναι ο μεγαλύτερος πολεμιστής.
Όποιος δεν έχει πληγή στο χέρι του, μπορεί να αγγίξει άφοβα το δηλητήριο. Δεν υπάρχει κακό γι’ αυτόν που δεν κάνει κακό.
Σαν τον ελέφαντα που αντέχει το βέλος, έτσι υπομονετικά θα ανεχθώ τις αντιξοότητες γιατί πολλοί στον κόσμο είναι σκληροί.
Χωρίς ορθή διάκριση είναι αδύνατος ο διαλογισμός και χωρίς διαλογισμό είναι αδύνατη η διάκριση.
Οι επιθυμίες είναι η πηγή της θλίψης.
Δεν θα τιμωρηθείς για το θυμό σου, θα τιμωρηθείς από το θυμό σου.
Σαν την βροχή που εισέρχεται στο άσχημα σκεπασμένο σπίτι, έτσι και ο πόθος εισέρχεται στο νου που δεν έχει ασκηθεί.
Να είσαι ανοικτός, και η ζωή θα είναι πιο εύκολη. Ένα κουταλάκι αλατιού σε ένα ποτήρι νερό κάνει το νερό να μην πίνεται. Ένα κουταλάκι αλατιού σε μια λίμνη δεν έχει καμιά σημασία.
Δεν μπορώ να πω αυτό που γνώρισα, γιατί δεν το χωρά καμιά λέξη.
Ο νους είναι το παν. Αυτό που σκέπτεσαι, αυτό γίνεσαι.
Δεν χρειαζόμαστε περισσότερες γνώσεις, αλλά περισσότερη σοφία. Και η σοφία προέρχεται από την παρατήρηση.
Μην πιστεύετε τίποτε, ανεξάρτητα από πού το διαβάσατε ή ποιος το είπε, ακόμα κι αν το έχω πει εγώ, αν δεν συμφωνεί με τη δική σας λογική και τον κοινό νου.
Δεν μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι, αν δεν γίνεις το μονοπάτι.
Το μεγαλύτερο δώρο είναι η υγεία. Ο μεγαλύτερος πλούτος είναι η ικανοποίηση. Και η καλύτερη σχέση είναι η πίστη.
Όταν πάψουμε να προσδοκούμε, θα τα έχουμε όλα.
Το μίσος δεν υποχωρεί στο μίσος, αλλά στην αγάπη.
Ακόμα και ο θυμός μας μπορεί να έχει κατά βάθος έναν πυρήνα καλοσύνης.
Νίκα την οργή με την αγάπη, απάντησε με καλό στο κακό και την τσιγκουνιά νίκα με γενναιοδωρία.
Μπορούμε ν’ ανάψουμε δεκάδες κεριά από ένα μόνο κερί, χωρίς να του λιγοστέψουμε τη ζωή. Δε λιγοστεύουμε την ευτυχία με το να τη μοιραζόμαστε.
Μάθετε να ανταποκρίνεστε, όχι να αντιδράτε.
Όταν συγκεντρώσεις την καρδιά σου σ’ ένα σημείο, τότε τίποτα δεν θα ‘ναι αδύνατο για ‘σένα.
Ψάξε ολόκληρο το σύμπαν γι’ αυτόν που αξίζει να αγαπήσεις περισσότερο από τον εαυτό σου, αλλά δεν θα τον βρεις πουθενά. Μη ξεχνάς να αγαπάς τον εαυτό σου και να του δίνεις τη στοργή σου
Να είσαι για τον εαυτό σου λυχνάρι.
Η νίκη γεννάει το μίσος, ο νικημένος ζει μες στη θλίψη. Μες στην ευτυχία ζει μόνο ο ήρεμος που αρνήθηκε και τη νίκη και την ήττα
Καμιά ευτυχία δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο η γαλήνη του πνεύματος
Όσα λιγότερα έχεις, τόσο λιγότερες ανησυχίες έχεις.
Αυτοί που χτίζουν κανάλια δίνουν νερό στα χωράφια, οι τοξότες κατευθύνουν τα βέλη τους, οι ξυλουργοί υποτάσσουν το ξύλο, οι σοφοί δαμάζουν τον εαυτό τους.
Αν μπορούμε να δούμε καθαρά το θαύμα ενός και μόνο λουλουδιού, θ’ άλλαζε όλη μας η ζωή.
Το πρόβλημα είναι ότι νομίζετε πως έχετε χρόνο.
Ζήσε τη ζωή σου με τον ίδιο τρόπο που θα ήθελες τα παιδιά σου να ζήσουν τη δική τους.
Το μυστικό της ύπαρξης είναι να μην φοβάσαι. Ποτέ μη φοβάσαι τι θα απογίνεις, ποτέ μην εξαρτάσαι από κάποιον. Μόνο τη στιγμή που αποτάσσεσαι κάθε βοήθεια γίνεσαι πραγματικά ελεύθερος.
Η απλότητα προσφέρει μεγαλύτερη ευτυχία από την πολυπλοκότητα.
Μπορείς εύκολα να συγχωρήσεις ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι, η πραγματική τραγωδία είναι όταν οι μεγάλοι φοβούνται το Φως.
Για να αποκτήσει κανείς γνώσεις χρειάζεται να διαβάσει, για να αποκτήσει κανείς σοφία χρειάζεται να παρατηρεί!
 
Βούδας (583-483 π.Χ.)

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο 

"Οι σκέψεις που έγιναν λέξεις"

26 Νοε 2012

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ



































Ένας φύλακας άγγελος στα μέτρα μου, να τον κοιτάζω με το βλέμμα μου, να με αγκαλιάζει με την αύρα του, να με καλύπτει με τις φτερούγες του, πούπουλα από το μαξιλάρι των ονείρων μου, όταν στην χώρα του ουρανού Σου ταξιδεύω!

Στα όνειρα της ημέρας μου σε περιμένω!!!
Αφήνομαι στα χέρια σου Μιχαήλ-Γαβριήλ!

Δια χειρός Χρυσάνθης Τσίτσα

20 Νοε 2012

ΠΕΡΙΜΕΝΑ

Μόλις σε γνώρισα και αργότερα πριν σε ξεχάσω,δύο χρόνια, από φεγγάρια γεμάτα σε περίμενα!
Ανέπνεα για εσένα,
φύλαγα ευχές ανάμεσα από αναπνοές δύο γενεθλίων-χρόνια ανωριμότητας ή ωριμότητας-θα δείξει!
Πρίν σε γνωρίσω πάλι, χρόνια, αιώνες και ζωές φύλαγα μια θέση για εσένα στην καρδιά μου, όπως μαρτυρούσαν οι πνοές των αγγέλων,ηχός σειρήνας στην διακοή μου όπως δίδυμες σπίθες καίγονται, φλόγες να γίνουν 
και τώρα...
άλλαξα!

Δεν μετάνιωσα...
Δεν κουράστηκα
Δεν λύγισα!Στην καρδιά μου κυλάει το αίμα της δικής σου!Το νιώθω να με πλήμμυρίζει ανάγκη!
Απλά ο κόκκος της άμμου στο χτύπημα της αλλαγής στο σώμα μου, έγινε πιο πυχτός, σχεδόν διπλός, το βλέμμα μου που κοίταζε ορίζοντες, αλλάζει οπτική γωνία!
Μπήκε η ψυχή στην τελική ευθεία!

Και τώρα που έρχεσαι πίσω...
τώρα που βρήκες τον δρόμο από τον σύννεφο του πόνου, που την ματιά σου τύλιξε, μία χάρη σου ζητώ!
Από την θέση που με βλέπεις, με θαυμάζεις, με κοιτάς και δίπλα μου προχωράς, πρέπει να ξεμουδιάσω!
Στάση ζωής ν'αλλάξω!
Όποιος σε θαυμάζει κατά βάθος δεν εκτιμάει καμία υποταγή παρά μονάχα υπακοή, να γίνεις κάτι άλλο, κάτι πολύ μεγάλο με το άπειρο να συγκριθείς. 
Να αναμετρηθείς.
Να βγαίνεις πάντα νικητής.
Το θέλω
μα δεν το απαιτώ 
βλέπεις εσύ δεν είσαι εγώ
μα αν φτερουγίζω ακόμη σαν άγγελος έκπτωτος στην καρδιά σου
μπορείς
αντέχεις
να με περιμένεις
θα γίνω πάλι αγκαλιά για να φυλάξω την καρδιά σου
μα πρέπει πρώτα να ακούσω την δική μου
πριν γινω η επιθυμία σου
να γίνω η φωνή μου
το γελαστό εσώτερο παιδί μου
που αγαπάει το κυνήγι
σαν ένα μέρος -στων δύο- το παιχνίδι

 

6 Νοε 2012

ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ-ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ

Κάπως έτσι σκυφτή,αντίκρυσα τον ήλιο το πρωί. Μέσα μου!Έξω από εμένα δεν μπορούσα τίποτα να δω! Δεν είπα λέξη!Σαν το μωρό, που να παραπονεθεί με φράσεις είναι αδύνατον. Έκλεισα τα μάτια μου και τραγούδησα για επτά λεπτά, το μάντρα, το τραγούδι της ψυχής μου, σε άλλη γλώσσα, πιο δική της, να εισχωρήσω μέσα στην λογική της.Να με καταλάβει.Να ακολουθήσω την ροή της.

Sat Siri, siri Akaal, Siri Akaal Maja Akaal, Maja Akaal,Sat Nam, Akal Moorat Wahe guru.

Ο πόνος κάπως άλλαξε. Αυξομειώνονταν σε ένταση μα δεν κατάφερε να με λυγίσει πιο πολύ.Μέσα μου η πίστη, με ψήλωνε περισσότερο και ας φαινόμουν σε άλλο βλέμμα ως το αντίθετο.Συνέχισα να προσεύχομαι, ένιωθα φτερά στον ώμο μου, ύστερα από επικλήσεις στους φτερωτούς αγγέλους μου, να με κυκλώνουν.Άκουγα φωνές να μου τραγουδούν" τα βάρη από πάνω μου πρέπει να εξωτερικευτούν, να απαλλαχθώ από το εγώ, που θέλει τα πάντα να προφταίνει, όλα να τα προλαβαίνει, πρέπει να τα μοιράζομαι, με όσους επιθυμούν να τα σηκώσουν".Μα το εγώ, δεν αντέχει ούτε καν τον πόνο. Πόσες ψυχές με απαρτίζουν; Πόσες επιθυμίες άλλων με κυκλώνουν;
Ποτέ δεν άφηνα κανένα βάρος να το φέρει εις πέρας κάποιος άλλος. Μόνη μου σηκώνω τα φορτία, όπου βάρος στην ζωή μου, διαθέτω έναν ώμο να το επωμιστώ. γιατί το κάνω, το αγνοώ.Κάποτε θα λογικευτώ. Ούσα θεραπεύτρια, δεν χορηγούμαι καμμία φαρμακευτική ανακούφιση μέσω συνταγής, απλά θέρμη από τις παλάμες μου,όλο το ανάστημα μου, έτσι έμαθα πως πρέπει να το ύψωνω.
Μα αποφάσισα να αφήσω την δικαιολογία, να βλέπω τον Θεό μπροστά μου, μέσα μου, πίσω από κάθε δοκιμασία, να γίνομαι όλο και πιο δυνατή. Να εμπιστεύομαι. Να γεύομαι την ίδια την ζωή. Η ψυχή δεν την διάλεξε για εμένα αλλά εγώ έγινα η επιλογή.Στο Ά, στο Ω, στο λάθος, στο σώστο.Στην ένωση, στον χωρισμό, στην γέφυρα, στον αποχωρισμό.Στην λύτρωση, στον ψυχαναγκασμό.

Και αυτό για μένα ως ψυχή, καλείται ο Θεός. Ο ένας, ο απόλυτός, ο μοναδικός, ο Αληθινός μου εαυτός!
Μέσα μου αναγεννήθηκε, από τις σταγόνες των δακρύων μου, έφτιαξε ουράνιο τόξο, από τις στάχτες των επιλογών μου, έφερε μία ελπίδα, από την Ιθάκη της ξενιτιάς, με έφερε πίσω στο λιμάνι της καρδιάς.Για Εμάς. Να μην πονάς! 

24 Οκτ 2012

Judge others or judge self !That's the question!



























Μπροστά στον καθρέφτη μου, το δάχτυλο που δείχνει έναντι για να κρίνει τους άλλους...φανερώνει πάντα εμένα, όποια και αν είναι η άποψη για το ίδιο το είδωλό μου!

2 Οκτ 2012

ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ



































Μπορώ να μην υπάρχω πουθενά; Μέσα από κανένα βλέμμα, κανένα ψέμα, καμμία κριτική, να μην αντιλαλεί εντός μου καμμία φωνή; Να μην με δείχνει κανένας δείχτης δαχτύλων;Να με διαγράψουνε του ρολογιού οι δείχτες; Σε κανέναν καθρέφτη να μην αντανακλούμαι; Να μην με βλέπει ο ήλιος, να με αγκαλιάζει η σιωπή, η νύχτα να με εξημερώνει, το φεγγάρι να απορροφά όλες τις φωνές-του πρέπει, του θέλω, τους δαίμονες του χθες; Να κυλάω στης δικής μου μόνο θέλησης όλες τις ροές;

Να μην υπάρχω


Να μην υπάρχω μέσα σας 

 Να μην υπάρχω μέσα σας  ή πουθενά

Να μην υπάρχω μέσα σας και πουθενά αλλού


Να ζω χωρίς να υπάρχω!!!

25 Σεπ 2012

ΦΡΟΥΔΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

Με λυπεί αφάνταστα να διαπιστώνω, ότι όταν κάνεις το πρώτο σου βήμα να περπατήσεις μέσα στο όνειρο που πάλευες να μπεις, όπως η συγγραφή και η κυκλοφορία του πρώτου σου βιβλίου,πόσοι σε βλέπουν με καχυποψια, ανταγωνισμό και ζήλια!Είναι όσοι ήθελαν εξ'αρχής να σε αγχώνουν "πότε θα βγάλεις βιβλίο, πότε θα το κυκλοφορήσεις και εσύ την κάθε τους ερώτηση, την έβλεπες και νόμιζες πως πίσω της υπάρχει ενδιαφέρον , αγάπη για το νέο σου ξεκίνημα και ύστερα τίποτα. Ήταν υπερφίαλες δηλώσεις ενθουσιασμού.Είναι όλοι εκείνοι που αναμένουν το πρώτο σου στραβοπάτημα για να σε ρίξουν κάτω και να σε ποδοπατήσουν. Μα τα φίδια από τις κάμπιες πάντα θα ξεχωρίζουν όσο και αν έρπονται. Οι κάμπιες θα γίνουν πεταλούδες και θα πετάξουν μακριά, όσο και αν τους τσαλακώνεις τα φτερά!

21 Σεπ 2012

THE NOTEBOOK



Σε αγαπάω για όσο θα σε θυμάμαι!
Σε λατρεύω μέχρι να σε ξεχάσω!
θα μείνω στο πλευρό σου για πάντα, μέχρι ο χρόνος να μας χωρίσει!


Στην μνήμη της γιαγιάς μου της Μαριγούλας που το βίωσε!

17 Σεπ 2012

Η ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Τι μου συμβαίνει ακριβώς, σε όλο μου το είναι, από το δέρμα έως τα κύτταρα; 
Κάθε που απομακρύνομαι από οικεία μέρη που η καρδιά μου αγαπά και ομοίως μισεί να τα λατρεύει, με πιάνουν ρίγη, πανικός. Θάνατος ο αποχωρισμός από γνωστές φιγούρες! Αγωνιώ και πάλι πίσω να επιστρέψω ακόμη και αν στο αύριο ατενίζω!!!Χάρτη της καρδιάς μου, δεν σε ορίζω!!!!

Πασχίζω να το διαχωρίσω από μία αιτία προσωρινού θανάτου όταν τα κομμάτια μου, δεν τα ορίζει πια το είμαι!

Ανιχνεύω μέσα μου, προορισμούς και ορίζοντες!

13 Σεπ 2012

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ



Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΡΙΚΟ 
ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΖΛ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ!

10 Σεπ 2012

AJAI ALAI



Ajai alai 
abhai abai
Abhu aju 
anaas akaas
Aganj abhanj
 alakh abhakh
Akaal deyal 
alekh abhekh
Anaam akaam 
agaah adhaah
Anaathe parmaathe 
ajoni amoni
Na raage, na range, 
na rupe, na rekhe
Akarmang abharmang 
aganje alekhe

27 Αυγ 2012

DARK OR LIGHT

Αυτό ήταν λοιπόν!
 Μπορείς απλά να σβήσεις
ή απλά να λάμψεις!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΓΩ ΦΟΒΑΤΑΙ...




































Και αν έχω κάνει αλλαγές!Στιγμή δεν φοβήθηκα και ας σέρνονταν τα πέλματα από το δρόμο που βάδιζα πίσω!Οι ώρες που με χωρίζουν από το Άσραμ με έχουν ταράξει!
Τίποτα δεν θα μοιάζει το ίδιο εκεί μετά την άφιξή μου!
Τίποτα δεν θα μείνει το ίδιο εδώ με την επιστροφή μου.

Στράγγιξε τα εσωτερικά δάκρυα
Το εγώ μου χάνει το παιχνίδι, να παίζει σκάκι έναντι στο καλό-κακό διπολικό εαυτό!!!
Κάθε που θα φοβάμαι θα ξέρω πως αναγεννιέμαι!Θα φτάνω στην αρχή, ότι για μένα διάλεξε η ψυχή μου, προτού συναντηθούμε με το σώμα που διστάζει!

23 Αυγ 2012

ΠΙΑΝΟ ΒΥΘΟΥ

Πιάνο Βυθού

Αυτές οι νότες

που σας στέλνω με την άνωση
δεν έχουν πια κανένα μουσικό ενδιαφέρον.
Απ’ τον καιρό του ναυαγίου
που αργά μας σώριασε τους δυo
ως κάτω στον βυθό
σαν βάρος έκπληκτο
το πιάνο του ολόφωτου υπερωκεανίου κι εγώ
έχουμε γίνει μάλλον μια διακόσμηση πυθμένος
μια υπόκωφη επίπλωση βυθού
ένα λουλούδι εξωτικό
ή ένα τεράστιο όστρακο
φωλιά ιπποκάμπων
διάδρομος ψαριών που όλο απορούν
μπρος στην ασπρόμαυρη αυτή μνήμη
του παπιγιόν των πλήκτρων του κολάρου.
Κι αν σε καμιά βαρκάδα σας
διακρίνετε στην ήρεμη επιφάνεια
τρεις πέντε δέκα φυσαλίδες
σαν ντο και σολ και μι
μη φανταστείτε μουσική
είναι λίγη σκουριά που όταν θυμάται
πιέζει κι ανεβαίνει.

Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε.

το πιάνο μου κι εγώ
είμαστ’ εδώ πολύ καλά
εκπνέοντας ίσως πότε πότε νότες άσχετες
αλλά μες στην ασφάλεια πλήρους ναυαγίου
και ιδίως
μακριά επιτέλους
από κάθε προοπτική πνιγμού.

Γιάννης Βaρβέρης, από τη συλλογή : «Πιάνο βυθού» (1991)

27 Ιουλ 2012

STORMY YEAR


Αυτό ήταν!
Μπήκαμε σε χρονιά καταιγίδας στο ημερολόγιο των Μάγιας!

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!!!

16 Ιουλ 2012

SHARING AND RECEIVING





































Πάλι με πνίγει το παράπονο. Πήρα την καρδιά μου από κοντά. Να μου μιλάει. Να την ακούω!Το αντίστροφο δεν το πράττω και πικραινόμαστε κάπου κάπου. Εγώ με εμένα και ότι με απαρτίζει.Είναι γεγονός πως ανοίχτηκα στο βυθό της μήπως και καταλάβω τι την πνίγει, τι την αφορίζει από τον Θεό που πασχίζει να πλησιάσει, συγχωρώντας, ευγνωμονόντας μα μένοντας μέσα μου κενή. 
Την πίεσα. Μου είπε το μυστικό της. 

Μοιράζεται τα πάντα με λάθος ανθρώπους εκείνους που κρύβουν τα πάντα ακόμη και από τους ίδιους. Νιώθει ότι προδίδεται. Κρατάει για την φήμη αυτά που θέλει η σιωπή να διαφυλάξει.

Η σιωπή την διδάσκει όμορφες λεπτομέρειες που οι άνθρωποι δεν ρώτησαν ποτέ, ίσως και μάθουν τα μυστικά της!
Η φήμη την διδάσκει πως να μοιράζεται, να κάνει τους ανθρώπους χρήσιμους διδάσκοντας τους πληροφορίες που όμως δεν τους αφορούν γιατί ποτέ δεν χρειαζοντούσαν  οι ίδιοι να τις μάθουν. 
Άραγε η καρδιά εκπορνεύεται όταν φανερώνει όλα τα μυστικά της; 
ποιος Ιούδας τα χρειάζεται;
πως θα τα ανταλλάξει;Με χρήματα ή με αισθήματα;
Έχει κάποιος να της δώσει συμβουλή;
ποιά στάση είναι πιο σωστή;

Εμένα πλέον δεν με ακούει.

20 Ιουν 2012

































Ότι μένει μυστικό....

          δεν κινδυνεύει απ'τον εχθρό.

                ..... Την ζήλια  των ματιών

             τις λέξεις των χειλιών

                       που ταξιδεύουν...

                           ...προς το άδικο

18 Ιουν 2012

EDGE




































Ένα βήμα. Αυτό ήταν...προτού πιάσουμε τα άκρα. Το σχοινί γδαρθηκε. ¨Ολοι παραιτήθηκαν της ισορροπίας. Κατεβήκαν.Μόνο εγώ απέμεινα.

Μένω κι οπισθοδρομώ ή πέφτω και προχωράω.
Η γρατζουνιά θα δείξει. Πόσο βαθιά θα είναι; 

30 Μαΐ 2012

EAT, PRAY, LOVE



Da Sola....


Eat and love
Pray and love
Love in love
All in Rome

24 Μαΐ 2012

ΠΡΟΣΕΥΧΗ






11ο Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων
με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισ?ού και Τουρισμού
19.05-18.06
 
Το Χοροθέατρο Ακροποδητί σας προσκαλεί στην παράσταση:
 
Photobucket
Μέσω μιας βιβλικής σύνδεσης του κόσμου - επτά ημέρες δημιουργίας, επτά σκοτάδια κι επτά ήλιοι- και τις φόρμες μιας σύγχρονης τελετουργίας κινήσεων, η παράσταση προσεγγίζει το θέμα της προσευχής και γενικότερα της ανθρώπινης ύπαρξης σε σχέση με το θείο και το ιερό, μέσα από επτά σκηνές, συγχρόνως συνδεδεμένες και ανεξάρτητες μεταξύ τους, επτά διαφορετικά σκηνικά που ενώνονται και χωρίζονται από δυϊστικά σχήματα όπως το φως και το σκοτάδι, το χάος και η τάξη, το πάνω και το κάτω, μέσα σ' έναν κόσμο που απαρτίζεται από γη και ουρανό.
 
Σύλληψη : Αγγελική Σιγούρου
Χορογραφία : Συνδημιουργία χορογράφου και ερμηνευτών
Μουσική : Σοφοκλής Κοσκινάς, Πάνος Δραμυτινός, Underwater Chess
Κοστούμια : Μαργαρίτα Βουτσίνου
Φωτισμοί : Τάσος Παλαιορούτας
Βίντεο : Αλέξανδρος Μιστριώτης
Κατασκευή σκηνικού : Ηλιάνα Σκουλάκη
Ερμηνεύουν οι: Άννα Βάπτισμα, Φίλιππος Ευαγγέλου, Πηγή Λομποτέση, Γιώργος Μπακαλός, Ναμπίλ ελ Μπαράζ, Μαίρη Μαυρή, Φιλία Μηλιδάκη, Άννα Ουζουνίδου, Ελένη Παγκαλιά, Νάντια Παλαιολόγου, Μάντη Παπανδρέου, Βιβή Σκλιά, Γεωργία Σταματοπούλου, Αντιγόνη Χούνδρη.
Παρασκευή 25, Σάββατο 26 και Κυριακή 27 Μαΐου 2012
Θέατρο ΑΡΓΩ
(Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, τηλέφωνο: 210-5201684)
Ώρα: 22:30
Τιμή εισιτηρίου: 10  ?
Photobucket


"when the power of love overcomes the love of power, the world will know peace"
                                                                                                           J.H. 

4 Μαΐ 2012

MISSED WISHES

















Σε ευχαριστώ για της καρδιάς σου τις ευχές. Έτρεξαν και παραδόθηκαν μέσα στο γραμματοκιβώτιο της δικής μου!!!

Και ας μην πληκτρολογήθηκαν ποτέ, ούτε το "εύχομαι" ούτε το "σε ευχαριστώ!!!

Τις έλαβα...σε συγχωρώ!!!!

18 Απρ 2012

ΑΘΑΝΑΤΗ ΜΑ ΣΙΩΠΗΛΗ ΦΩΝΗ


Ποτέ η ψυχή μου μέχρι τώρα δεν είχε χύσει τόσα δάκρυα για μία άλλη που στον παράδεισο συντροφιά θα μας κρατά με ένα ζειμπέκικο και ένα τραγούδι!!!!

Πες μου που πουλάν καρδιές να σου πάρω μια. ....Τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό.....ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω, τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ μονάχος μου να ζήσω....Σε αναζητώ στην Σαλονίκη ξημερώματα, λείπει το βλέμμα σου απ'της αυγής τα χρώματα....γιατί εσύ δεν ήσουν άνθρωπος, γιατί εσύ ήσουν χιονάνθρωπος, που λίγο λίγο έσβηνες, εγώ σε ζέσταινα, και εσύ μου έλιωνες.....Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο, συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και οι αριθμοί....Βρέχει στην φτωχογειτονιά, βρέχει και στην καρδιά μου....όταν έχω έσενα,μπορώ να μην βυθίζομαι αργά τα βραδια που πληγώνεται η καρδιά και πιάνω το μαχαίρι, το σκοτάδι να χαράξω, κάνε ένα βήμα, να κάνω εγώ το επόμενο, αίμα μου και σχήμα, λόγος και ψυχή στο συφραζόμενο, όταν έχω εσένα, νιώθω σαν παιδί έχω έναν άνθρωπο,μη φοβού κανένα, εσύ και εγώ στον κόσμο τον απάνθρωπο, όταν έχω εσένα Αλλοίμονο σε αυτούς που δεν αγάπησαν, που δεν δακρύσανε ζωή,την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή... σε συζητάν διχώς γιατί και όχι άδικα όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα, έγινες φήμη και γιαυτό δεν φυλακίζεσαι, ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι...σβήσε το φεγγάρι, σβήσε μου τα μάτια, σβήσε μου τις λέξεις να μην σε φωνάξω πίσω, σβήσε το φεγγάρι να μην δω που φεύγεις...πάντα γελαστοί και γελασμένοι

Καλό Ταξίδι με έναν στίχο, έναν ήχο, φαρμάκι στο ποτήρι και αντίο δακρύδρευτο στα χείλη

20 Μαρ 2012

ΌΤΑΝ ΕΣΥ.....ΕΓΩ



Όταν οι άλλοι δεν σε αγαπούν, δεν ξέρουν τους εαυτούς τους να συγχωρούν ζητούν να κρυφτούν στο μεγαλείο της αγάπης σου, ως δικαιολογία για τον φόβο τους!

Όταν εγώ, δεν αντέχω πια να συγχωράω, να αγαπάω...

γίνεσαι ο ίδιος πόρτα τα λάθη πίσω σου να κλείσεις, προς το μέρος μου.

9 Μαρ 2012

THE GAP BETWEEN US

Όταν μία καρδιά, την χωρίζουνε χιλιόμετρα από μία άλλη, που ένιωθε κοντά της, και όταν το κενό που τώρα έμεινε μέσα από τις λέξεις, την σιωπή, τις προσβολές, τα σ'αγαπάω, καλείται να καλύψει η γνώση, ο στίχος, η μελωδία απο τραγούδια άγραφα που ανεμένουν το δικό μου πόνο, και μία φωνή σαν ψίθυρο να τον σιγοτραγουδήσει, μία θεά που τώρα αναδύεται ,στα πέπλα της να τον τυλίξει, μία θεραπεία ανάμεσα μας, την απόσταση να μηδενίσει, και ότι άλλο πιο δημιουργικό, σαν ένας πίνακας αφηρημένης τέχνης, μία ξέπνοη αναπνοή ενισχυμένη από ομ, μία πένα που με το μελάνι της, ενώνει σιωπές....

Τότε άξιζες μέσα μου να υπάρχεις !!!


ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ


Μου έμαθε η ζωή στα λάθη μου, πάντα να ζητάω συγνώμη. Να βάζω το χέρι στην καρδιά και να μιλάω μέσα απο εκείνη. Να συγχωρώ. Να απελευθερώνω. Να αποδεσμεύω ψυχές που πήραν την σχεδία τους μακριά από την πλώρη της δίκης μου.

¨Οταν γνωρίζω όμως που έσφαλλα έχει το δάκρυ σημασία. Η όποια μεταμέλεια.
¨Οπως και να'χει, πλήγωσα ή πληγώθηκα δεν έχει σημασία.Στέγνωσαν τα δάκρυα από την σημαία της καρδιάς μου. Γυρίζει με φόρα στο βιβλίο της ζωής μου άλλη σελίδα. Με χρώματα. Με αποχρώσεις γέλιου και χαράς.
Ένα μονάχα θέλω να θυμάσαι, για τα δικά σου λάθη, προσβολές μονο εσύ μπορείς να μετανιώσεις. Αγνώμων δεν ήμουνα ποτέ να σβήσω την αρχή μας, γυρίζοντας με, στο χρόνο πίσω.
Η πληγή θα κλείσει. Θα επουλωθεί από το κενό της εμπιστοσύνης σου στο πρόσωπο μου!!! 

Τελεία στο βιβλίο μας δεν είμαι έτοιμη να βάλω.
Εκτός αν θέλεις έτσι να σφραγίσεις, την φωνή του εγωισμού!

6 Μαρ 2012

ΕΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ...ΜΙΑ ΦΟΡΑ...ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Ήθελα συνέχεια να ακούω "μπράβο" από τα χείλη των άλλων;
Αλήθεια, πότε το ξεστόμισα εγώ, για εμένα;
Σήμερα έγινε η αρχή,
για την ολοκλήρωση της προσπάθειάς μου,
να συλλέξω κάθε μου εμμονή,
να γίνω άλλη φιγούρα
άλλος χαρακτήρας
να βλέπω από τα μάτια της,
να ακούω από τα αυτιά της
να εισχωρήσω στα ενδότερα της,
να κολυμπήσω σαν δελφίνι στο βάθος του υποσυνειδήτου της
να αναφερθώ στις εμμονές μου, σαν να ήτανε δικές της
να λυτρωθώ από αυτές
να βιώσω την Αγάπη
το μεγαλείο της μέσα από την αλήθεια.
Να ρίξω το τείχος που διαχώριζε το σκοτεινό εγώ από το φωτεινό είμαι
και να γίνουμε ένα
ΕΓΩ ΕΙΜΙ

 

 

1 Μαρ 2012

ΟΠΟΥ ΦΥΓΕΙΝ....

 
Ήθελα να φύγω. Το είχα ανάγκη. Να σβήσω από πάνω μου όλα τα Χ που σημειώσαν, οι φίλοι, οι εχθροί, οι αγαπημένοι μου άνθρωποι έτσι νόμιζα τουλάχιστον, σε όλα τα σημεία επαφής μας.
Κάποιες φορές είναι μόνο αρκετό, να φτιάχνεις την βαλίτσα σου, να την γεμίζεις όνειρα, να μεταφέρεσαι με την φαντασία σου, όπου ο νους, το σώμα θέλει να σε ταξιδέψει, να ανοίγεις την πόρτα....
και χωρίς ακόμη να την κλείσεις
πίσω να γυρίζεις.
Σε μία νέα πραγματικότητα που η αλήθεια μέσα από τα βλέμματα των άλλων που περιμένουν μία σου συλλαβή, ένα σου δάκρυ, ένα σου παράπονο για να σε στήσουνε στον τοίχο,δεν σε άφηνε να δεις.
Πως είσαι πλήρης.
Γεμάτος
Χαρισματικός
Όμορφος
Δημιουργικός.

Νιώθω πως η γαλήνη, έχει δικό της βλέμμα να σε βλέπει
δικό της χώρο
δικούς της ήχους μέσα από την σιωπή

Την καρδιά 
Εκεί θα κατοικώ
όσο και να θέλουν να σε ραγίζουν!!!
Η πληρότητα πολλαπλασιάζεται
μοιράζεται
δεν διαιρείται
δεν διχοτομείται
δεν ραγίζει

Αλλοίμονο σε όσες δεν της άγγιξαν ποτέ, τα δάκρυα, ο έρωτας, τα λόγια, το χάδι, η αλήθεια,η ειλικρίνεια.

Ούσα άδεια σαν καρδιά,
τι έχεις να φοβάσαι;