"Μου λείπεις" φωνάζουν οι λέξεις μέσα στο μυαλό μου.Η καρδιά δεν συμμετέχει μονάχα μετρά τις ώρες από την ειρωνεία της απουσίας. Οι σκέψεις σου για μένα είναι δίπλα μου, το άρωμά σου ντύνει το σώμα μου, κάθε σπιθαμή του που τα χείλη σου δεν άγγιξαν ποτέ.Εκεί στέλνεις κάθε βραδιά το χάδι σου-τους όρκους μου να σε ξεχάσω να απενεργοποιήσεις-για να με απογειώσεις. Αρνιόμασταν, έσυ να παραδωθείς και εγώ να σε αφήσω. Τα σ'αγαπώ σου χτίζουν τις γέφυρες συνείδησης και ονείρου και έρχονται μέσα στο μαξιλάρι μου. Ο ανώτερός σου Εαυτός συχνά μιλάει με τον δικό Μου, ένα σου μήνυμα -ότι και εγώ σου λείπω- να μου μεταφέρει και μετά σιωπή.Κόλαση και παράδεισος στο ίδιο σκηνικό. Πως γίνεται να ζω, μέσα σου να κατοικώ, να υπάρχω, να ανασαίνω, να αναπολώ, να λησμονώ, όλα αυτά που με αφορούν να τα γνωρίζεις, να τα αφουγκράζεσαι και να έχεις απαντήσεις προτού καν μέσα μου αναρωτηθώ τις ερωτήσεις.
που είσαι;
Κάθε λεπτό που γίνομαι σοφότερη νιώθω ακόμη πιο κενή χωρίς την παρουσία σου.
Κύριε Δημιουργέ μας αν υπάρχω στις προσευχές του, όπως και εκείνος στις δικές μου, άλλο μην μας κρατάς - από την θέληση Σου να είμαστε μαζί-χωρισμένους!
2 σχόλια:
Κάτι θα σας φέρει πιο κοντά.. αργά ή γρήγορα.. :)
Δεν μπορεί παρά να σε ακούσει γρήγορα έτσι που το ζητάς... Σου στέλνω την αγάπη μου και σε ενημερώνω ότι έχω ένα διαγωνισμό ποίησης μέχρι αύριο... Διπλός είναι... Ρίξε μια ματιά αν θέλεις... Σε περιμένω... Με e-mail η συμμετοχή-ες....
Δημοσίευση σχολίου