Οι ψυχές δεν έχουν μάσκα για να κρύβονται μεταξύ τους, όσο και ο εγωισμός που την σάρκα τους τρέφει, κάποιες στιγμές το υπαγορεύει.
Αναγνωρίζονται...
Θυμούνται...
Θυμούνται...
Συγχωρούν...
Ξαναγαπιούνται...
Γιατρεύουν τα τραύματα που από το κορμί τις στέρησαν.
Χωρίζουν και ενώνονται.
θλίβονται και γιορτάζουν.
Σμίγουν και πολλαπλασιάζονται έλκοντας άλλες ακόμη πιο φωτεινές.
Είμαστε μία βόλτα στο χτες, ένας περίπατος στο αύριο.
Κρυφτό και αν κάποτε είχαμε παίξει, τώρα κάποιος μας μαρτύρησε.
Ήμασταν σκιές πλασμένες από φως.
Εγένετο το σώμα μας γυμνό από τις επιλογές μας.
Αφιερωμένο στον Μάριο και την Σύνθια του χτες...
4 σχόλια:
:)
@Hfaistiwnas
:)
Κατάλαβες;
Κατάλαβα.. ότι αλλάζουμε.. οι ψυχές παραμένουν ψυχές..
@Hfaistiwnas
:) Καλύτερα δεν θα μπορούσες να το θέσεις.
φιλάκια και καλό βράδυ...
Δημοσίευση σχολίου