Όταν μία καρδιά, την χωρίζουνε χιλιόμετρα από μία άλλη, που ένιωθε κοντά της, και όταν το κενό που τώρα έμεινε μέσα από τις λέξεις, την σιωπή, τις προσβολές, τα σ'αγαπάω, καλείται να καλύψει η γνώση, ο στίχος, η μελωδία απο τραγούδια άγραφα που ανεμένουν το δικό μου πόνο, και μία φωνή σαν ψίθυρο να τον σιγοτραγουδήσει, μία θεά που τώρα αναδύεται ,στα πέπλα της να τον τυλίξει, μία θεραπεία ανάμεσα μας, την απόσταση να μηδενίσει, και ότι άλλο πιο δημιουργικό, σαν ένας πίνακας αφηρημένης τέχνης, μία ξέπνοη αναπνοή ενισχυμένη από ομ, μία πένα που με το μελάνι της, ενώνει σιωπές....
Τότε άξιζες μέσα μου να υπάρχεις !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου